2004 yılında meydanda öğrenci olan gençler Kıbrısın bütünleşmesi için omuz omuzayken aradan 12 yıl geçtikten sonra iş dünyasına adım atmaya başladı. Kıbrıs’ın tanınmayan, sınırlar içerisinde kalan yeni nesil gençleri adımlarını küçük ve zor bir dünyada atmaya başladı. Ada şartlarında ekonominin gelişmemesi, ihracat – ithalatın yeterli düzeyde yapılmaması, nakit döngünün sağlanamaması, tarımcının, memurun, kısacası her bir bireyin kendini güvencesizlik içerisinde hissetmesi, bankalara olan borçların çığ gibi büyümesi iş dünyasının da maalesef daha da kötüye gitmesine sebep oldu. Birçok üniversite mezunu gencin halen daha iş bulamaması ve göç etmeye mecbur kalması, ne acıdır ki Kuzey Kıbrıs’ta yüzümüze vuran gerçek olmuştur. *İşsizlik sebebiyle mezun olduğu bölümüyle ile ilgili iş bulamayan, özel sektörde kendi uzmanlık alanı dışında çalışmaya mecbur bırakılan, devlet memuru olarak işe girmeyi başaran, anne – babasından dolayı iş sahibi olan, bankalarda çalışanlar ise Kıbrıslı Türkleri ileriye götürme şansına sahip değiller. Ada gündeminde bir numaralı konu olan “su”yu işletmek için bile özelleştirmeden bahsedenler, kendi kurumuna ve insanına güvenmeyip yönetimi başkalarına devretmeye çalışmaktadırlar. Kıbrısın Kuzeyindeki her bir genç aslında kendi adasına sahip çıkmak için uğraşırken, aslında tek şansları Ada’nın birleşmesidir!

Neden mi Ada’nın Birleşmesi ?

YAZININ TÜMÜ İÇİN TIKLAYINIZ