Kendimi tek kelime ile tanımlayacak olsam…

Kendimi tanımlayacak tek kelime: Tutku. Yaptığım her işte duygularım, hayallerim ve ruhum vardır. Benim için yaratıcılık, ancak içten gelen bir heyecanla mümkün olur.

Şu an yaptığım işi yapmasaydım…

Moda sektöründen yine kopmazdım ama daha kavramsal ve anlatı odaklı bir rolde olabilirdim. Belki

bir moda dergisinde editör ya da kreatif direktör olarak çalışır, kelimelerle ve görsellerle moda hikâyeleri anlatırdım. Moda dünyasının ruhunu yakalayıp, okuyuculara ilham verecek içerikler oluşturmak da bana büyük tatmin verirdi.

Benim gündemimi en fazla meşgul eden…

Kendi markam olan Derismen Official için yeni bir plaj giyimi koleksiyonu üzerine çalışıyorum. Yaratıcı ve yorucu bir süreç içerisindeyim fakat ortaya çıkan her bir tasarım hayallerimin ötesinde ortaya çıkıyor. Heycanlı bir süreç…

Kayıtsız kalamadığım şey…

Görülmeyeni fark etmek. Sessiz kalmış bir güzellik, arka plandaki bir çaba ya da konuşmayan bir duygunun varlığı beni hemen etkiler.

En büyük pişmanlığım…

Pişmanlık duymaktan ziyade, her yaşanandan bir şey öğrendiğime inanıyorum. Geçmiş deneyimlerim beni bugün olduğum kişiye dönüştürdü. Her adım, bana daha net sınırlar çizmeyi ve kendime daha çok yatırım yapmayı öğretti.

En büyük sevincim…

London College of Fashion’da kendi defilemi gerçekleştirdiğim o an, benim için sadece bir mezuniyet değil; yılların emeğinin, hayallerimin ve vizyonumun hayat bulduğu bir dönüm noktasıydı. Kendi markamı temsil eden tasarımların o podyumda yürümesi, beni hem mesleki hem de duygusal olarak en çok gururlandıran anlardan biri oldu. Bu süreç, markamın temel taşlarından biri haline geldi.

Hayatımın dönüm noktası…

Londra’da geçirdiğim yıllar, yalnızca mesleki değil, kişisel anlamda da beni baştan şekillendirdi. Moda algımı derinleştirip özgünleştirirken, kendime duyduğum güveni de temelden inşa ettim. Dünyaya ve kendime bambaşka bir vizyonla bakmamı sağlayan eşsiz bir dönüşüm süreciydi.

Beni en çok etkileyen yazar…

Virginia Woolf. Kadınlık, yalnızlık ve özgürlük üzerine yazdıkları bana çok şey kattı.

Başucumdaki kitap…

“The Creative Act” – Rick Rubin. Yaratıcılığın içsel boyutunu hatırlamak için.

En keyif aldığım müzik…

Soft caz, klasik müzik ve zaman zaman chill R&B... Özellikle üç boyutlu formlar için manken

üzerinde çalışırken müzik benim için yalnızca bir arka plan değil, zihnimi açan, yaratımı besleyen bir atmosfer. Ritme göre düşünür, melodilere göre şekil veririm.

En son izlediğim film…

Devil Wears Prada. Düzenli aralıklarla izlediğim moda filmlerini tekrardan izliyorum. Hem moda

dünyasının ne kadar acımasız hem de ne kadar rekabet dolu olduğunu çok iyi anlattığı için izlemekten

asla sıkılmadığım bir film. Son Londra seyahatimde müzikalini izleme fırsatım olmuştu, seyahat

dönüşünde uçakta filmini yeniden izleyerek o muhteşem dakikaları yeniden hatırlamak istedim.

Kendim için son aldığım şey…

Hem kendimi hem de ruhumu beslemek için sık sık yurt dışı seyahatleri planlıyorum. Kendime son

aldığım şey ise bir uçak bileti. Hem tatil amaçlı hem de iş amaçlı bir seyahat organize ettim.

Dolabımdaki en gereksiz şey…

Yaratıcı ruhumdan kaynaklı dolabımda gereksiz hiç bir ürün tutmamaya özen gösteriyorum, çoğu zaman geri dönüşüm sayesinde yeniden hayat buluyorlar çoğu zaman da ihtiyaç sahiplerine bağış olarak değerleniyorlar.

Benim için alınabilecek en güzel hediye…

Benim adıma yapılan bir ağaç bağışı. Doğaya katkı sağlayan, kalıcı ve anlam yüklü böyle bir hediye; hem değer görmek hem de dünyada bir iz bırakmak anlamına geliyor. Manevi değeri yüksek, sürdürülebilir bir jest beni her zaman derinden etkiler.

Kendimle ilgili değiştirmek istediğim şey…

Bazen fazla detaycı ve mükemmeliyetçi oluyorum. Bu özelliğim işimde kaliteyi artırsa da beni zaman zaman fazlasıyla yorabiliyor. Her şeyin mükemmel olması gerekmiyor; bazen akışa güvenmeyi

öğrenmeye çalışıyorum.

Kendimde beğendiğim özellik…

Hayal kurma gücüm ve insanlara ilham verebilmem. Bu ikili hayatıma anlam kazandırıyor.

Olmasa da olur…

Yüzeysel ilişkiler. Derin bağlar kuramadığım insanlara hayatımda yer açmak istemiyorum. Bir

tasarımcı olarak duygularımı ve kendimi ifade ederken kısıtlı hissetme hissini sevmiyorum.

Olmazsa olmaz…

Tutku, özgünlük, estetik ve özgürlük hissi. Bunlar olmadan Doren Erişmen olmak mümkün değil.

En iyi yaptığım yemek…

Lazanya başta olmak üzere, İtalyan mutfağının ruhunu taşıyan tarifler. Özellikle kendi yarattığım soslar ve Kıbrıs’ın bahçelerinden gelen iyi bir zeytinyağıyla yaptığım yemekler çok beğeniliyor. Mutfakta sevgi ve estetik önceliğimdir.

Hayalimdeki dünya…

Yaratıcılığın ödüllendirildiği, farklılıkların cesurca yaşandığı, duyulara hitap eden bir dünya.

İnsanların kendilerini özgürce ifade edebildiği, ilhamla beslenen ve estetikle iyileşen bir evrende yaşamak isterdim.

Aşk benim için…

Güvende hissetmek, ilham bulmak ve birlikte büyümek. Denge ve saygı olmazsa olmazı.

Onunla çok tanışmayı isterdim…

Iris Van Herpen. Moda ile teknolojiyi birleştiren ve avangard fikirleriyle her zaman ilham kaynağım olan bir tasarımcı. Teknolojiyi sıkıcı olmadan giyilebilir sanat eserlerine dönüştürmesi

küçüklüğümden beri ilgimi çekiyor.

Görmek istediğim yer…

Kyoto. Zamansızlıkla sadeliğin birleştiği bir yer gibi geliyor bana. Her köşesinin koleksiyonlarım için

ilham olabileceğini düşünüyorum.

Mutlaka yapmak istediğim…

Londra Moda Haftası’nda kendi defilemi gerçekleştirmek ve markamı global sahnede gururla

sergilemek. Hayal ettiğim dünyayı podyuma taşımak ve uluslararası moda diline kendi sesimi katmak istiyorum.

Son olarak söylemek istediklerim…

Herkesin kendi yolunda, kendi ışığında ilerlemesi mümkün. Hayallerimiz kadar varız, yeter ki inanalım.