Tanju KONURALP

13 Ocak Cuma Günü, 88 yaşında hayata gözlerini yuman, KKTC Kurucu Cumhurbaşkanı Rauf Raif Denktaş; siyasi kimliğinin yanı sıra fotoğrafçı kimliği ile de tanınan bir sanatçıydı. Yanından fotoğraf makinesini hiç ayırmayan, mümkün mertebe her yakaladığı kareyi ölümsüzlüğe taşımaya çalışan; kimi günler kendi başına yollara düşen bir fotoğraf tutkunuydu o. Bu sayımızda, Rauf Raif Denktaş’ın fotoğrafçılık yönünü, onun yanından hiç ayırmadığı şahsi fotoğrafçısı ve dostu Erdal Gökhan ile konuştuk…

“1974 yılı idi. Makarios ile ilk görüşmesini gerçekleştirdikten sonra, makamına döndü. Odada Türkiye ve Kıbrıs basınından birçok kişi merakla bekliyordu. Kısa bir açıklamanın ardından herkesin çıkabileceğini söyledi ama benden kalmamı istedi. Bunu duyan diğer basın mensupları da, önemli bir açıklama yapacağını düşünerek kalmak istediler. Rauf Bey ise gazetecilere; Papaz ile görüşmeden geldiğini ve çektiği fotoğrafları birlikte temizleyeceğimizi açıklayarak, heyecanlarının gereksiz olduğunu vurguladı. Bu da unutmadığım anılarımdan birisi. Kendisiyle birçok defa, geç saatlere kadar karanlık odada fotoğraf temizler; bilgi alışverişinde bulunurduk.”

TESADÜF ESERİ BAŞLAYAN BİR PAYLAŞIM

1956 yılından itibaren, Limasol’da yayınlanan Bozkurt Gazetesi muhabirliğini yürüten Gökhan, 1975 yılında TAK muhabirliğine geçti. 1976 yılında tesadüf eseri Rauf Raif Denktaş ile karşılaştıklarını ve Denktaş’ın elindeki fotoğraf makinesini görmesi sonucu, fotoğrafçılık üzerine sohbet ettiklerini anlatan Gökhan; o günden sonra birlikte fotoğraf çekmek için sürekli dışarıya çıktıklarını ve fotoğraf üzerine büyük bir paylaşım içerisine girdiklerini anlattı. Denktaş’ın sürekli olarak kendisine, Kıbrıs Meselesi’nin hep kafasında olduğunu ve fotoğrafa, istediği kadar vakit ayıramadığından yakındığını belirten Gökhan; bir karanlık oda kurma tavsiyesinde bulunduğunu ve böylelikle, boş zamanlarında bu odada fotoğrafla uğraşabileceklerini belirttiğini vurguladı. Karanlık odanın da kurulmasıyla fotoğraf üzerine sürekli bir paylaşım içerisinde olduklarını açıklayan Gökhan; Rauf Bey’in birçok kursa katıldığını ve tutkusunu daha da ileri bir seviyeye taşıdığının altını çizdi. Gökhan’ın, 1986 yılında sağlık nedeniyle TAK’tan emekli olmasının ardından, Denktaş’ın kendisine şahsi fotoğrafçısı olmasını önermesiyle; ölümüne kadar sürecek olan birliktelikleri başlamış oldu.

“IŞIK KONUSUNDA ÇOK DİKKATLİ VE ŞANSLIYDI”

Rauf Raif Denktaş’ın fotoğrafçılık yönünün oldukça gelişmiş olduğuna dikkat çeken Gökhan; özellikle ışık konusunda oldukça dikkatli ve bazen de şanslı bir kişi olduğunu vurguladı. Denktaş’ın, yolda ilerlerken birden ‘dur’ diyerek arabayı durdurduğunu ve olduğu yerden pozlar çektiğini anlatan Gökhan; fotoğrafları temizledikleri zaman, ortaya çıkan resimler karşısında şaşkına döndüğünü ve Denktaş’ın çok dikkatli bir bakışı olduğuna dikkat çekti. Fırsat buldukça tek başına yollara düşerek, bulduğu her manzaranın ve kişinin fotoğrafını çeken Denktaş’ın; daha sonra bu kişilere çektiği fotoğrafları gönderdiğini belirten Gökhan, halkın kendisine her zaman duyduğu hayranlığın da üstünde durdu.

RAİF’İ KAYBEDİNCE, KARANLIK ODAYA GİREMEDİ

Denktaş’ın, oğlu Raif’i, 1985 yılında trafik kazasında kaybetmesinin ardından, evinde kurduğu karanlık odaya giremediğini ve daha sonra da, bu odayı bozduğunu anlatan Gökhan; bu bunalımı uzun süre atlatamadığının üstünde durdu. Denktaş’ın, uzun süre sonra fotoğraf ile tekrar barıştığını ve son nefesine kadar da bu hobisinden vazgeçmediğini anlatan Gökhan; onun ailesine verdiği değeri ve gösterdiği özeni de belirtmeden geçemedi. Mümkün olduğunca her Pazar, tüm aile bireylerini evinde toplayan Denktaş’ın; bu toplantıların da her anını fotoğraflamaktan büyük zevk duyduğunu belirten Gökhan, onun unutulmayacak bir lider ve sanatçı olduğunun altını çizdi.

Erdal Gökhan

Rauf Raif Denktaş ve Erdal Gökhan, bir fotoğraf üzerine konuşurken.

Fotoğraf tutkunu Rauf Raif Denktaş.