Ahmet Fahri Kızılokgil, 50 senedir baba mesleği olan manavlığı sürdürüyor. Çocuk yaşta, babasına yardım olarak başlayan Fahri, Lefkoşa’da seyyar satıcılık yaptı.

Eski dönemlerde, tam 380 seyyar satıcının her noktada satış yaptığını söyleyen Fahri, “Yine de hiç kavgaya girmez, birbirimizi desteklerdik” diyor.

Fahri, Bandabulya’da başladığı mesleğini Lefkoşa Devlet Hastanesi yakınında sürdürüyor.

“Arabayı bırakır, işimizi halledip gelirdik. Kimse ne arabaya, ne çekmecedeki paraya dokunurdu”

Babasının manavlık yaptığını ifade eden Fahri, 10’lu yaşlarda babasına yardım etmeye başlamış. “Babam Bandabulya’da çalışırdı. Tüm çocukluğum orada geçti. Kıbrıs’ta birçok şey yaşandı ama biz mesleğe hep devam ettik” diyor. O zamanlarda, insanlardaki güven ilişkisinin önemine dikkat çeken Fahri, “Arabayı bırakır, işimizi halledip gelirdik. Kimse ne arabaya, ne çekmecedeki paraya dokunurdu. İnsanlar o an orada sahibini göremezse, başka zaman geleyim diye düşünürdü. Şimdi ise manavın başındayken bile dikkatli olmak zorundayım gibi hissediyorum” diye konuşuyor.

“Birçok kişi, büyük marketlerden alışveriş yapmayı tercih ediyor”

Fahri, modernleşme ile süpermarketlere ilginin arttığını, bu nedenle seyyar satıcılardan pek alışveriş yapılmadığını söylüyor. “İnsanların alım gücü de düştü. Zaten birçok kişi, büyük marketlerden alışveriş yapmayı tercih ediyor. Bizlerden sadece, yıllardır tanıyan, hatırı olan kişiler ürün satın alıyor. Bazen de yoldan geçen kişiler görüp duruyor” diyor.

“En büyük isteğim, sağlığımın el verdiğince işime devam etmek”

İşinin iyi yönleri olduğunu da ifade eden Fahri, sözlerine şöyle devam ediyor: “Lefkoşa evim, burada sayısız insan tanıdım. Türlü türlü insan gördüm, dost edindim. İşimin en güzel yanı da bu… En büyük isteğim, sağlığımın el verdiğince işime devam etmek…”

Fahri, gençliğinde senelerce bu el arabasıyla seyyar satıcılık yapmış.