Bizim ülkemiz aslında bir gariplikler ülkesidir. Her alanda, her konuda büyük tezatlar oluşturan bir durum görmek çok mümkün. Ben bu yazımda sadece spordaki tezat durumu ele almak istiyorum.

Tabii ki spor denildi mi, tüm dünyada olduğu gibi, ülkemizde de en önde gelen her zaman futbol olmuştur. Bence, daha da ileri gidilerek, ülkemizde sporla ilgili bir makam değil, futbolla ilgili bir daire oluşturulmuştur. Futbola binlerce lira harcanır ve bu olay büyük oranda devlet eliyle desteklenir. Devletin parası ile ülkemizde profesyonel futbol oynanır. Binlerce lira alan yabancı futbolcular ülkemizde futbol oynar. Devletin verdiği paralar bu oyuncular kanalıyla yurt dışına kaçar. Bunun dışında on beş, yirmi yerli futbolcu her yıl bir başka kulübe transfer olur, inanılmaz miktarda transfer ücretleri verilir. Tabii ki bu ücretlerin büyük bir kısmı da devletin verdiği paralardan karşılanır. Böylece ülkemizde gençlerimize spor yapmaları için  olanak yaratılır!?

Yazımı okuyanlar sanırım gülmeye başlamıştır. Aslında ağlanacak halimize gülüyoruz. Ülkemizin gençleri maalesef spor yapacak olanak ve teşvik bulamadıklarından boş zamanlarını internet kahvelerde, barlarda, yol kenarlarında içki içerek, bazıları buna uyuşturucu kullanımını da ekleyerek geçirmeye çalışmaktadırlar. Gençlerde spor yapma alışkanlığı ancak küçük yaşlarda kazandırılırsa spor onların yaşamında yer edebilmekte ve bu nedenle de kötü alışkanlıklarından uzak durabilmektedirler. Bu nedenle bu alışkanlığın kazandırılacağı yer okullardır. Öncelikle ilkokullar, sırasıyla ortaokul ve liselerdir. Bir araştıran oldu mu okullarımızın spor alt yapısı ne durumdadır? Hangi okulumuzda spor yapmak, Beden Eğitimi dersi işlemek ne kadar mümkündür? Hangi malzeme ne miktarda vardır veya yoktur, bir bilen var mı? Ben söyleyeyim. Olsa olsa her okulda var olan malzemeler; birisi patlak iki futbol topu, bir iki basketbol topu, derme çatma iki basketbol direğiyle doğuştan sihirbaz olan, burnunu oynatınca her şeyi yaratan Beden Eğitimi öğretmeni. Bu öğretmenlerden beklenenler hayal edilemez bile. Başarı beklenir,  şampiyonluk beklenir.

Bir tarafta devletin parası ile yurt dışında kamp yapan futbol takımlarımız, diğer tarafta her türlü spor yapma olanağından mahrum devlet okulları ve sihirbaz öğretmen arkadaşlarım.

Öğretmen okuldan bir takım hazırlamaya karar verdiğinde bu takımın okullar arası maçlara kaydını yaptırmak için ilgili birime kayıt parası yatırılacak. Forma ihtiyacı için öğretmen, ya müdürün kapısını aşındıracak ya da bu ekonomik krizde birilerine yalvaracak, dil dökecek ve bir set forma yaptıracak. Maçlar başladı, ilk maç Karpaz'da. Otobüs ister, aldı mı okul müdürünü bir korku. Haa,  bir de hakem ücretleri var. Okulun bütçesinde para yok. Niye mi? Veren olmadı. Nasıl olsa, okul müdürleri profesyonel sihirbaz. "Okus pokus" deyip her türlü olanağı yaratırlar. İşte devlet okullarının durumu bu. Bu olanaklarla okullarda spor yapılabilirse, yapalım.

Beklentimiz, ülkemizde spora ayrılan bütçeden okullarımız için hatırı sayılır bir miktarın ayrılması ve bu bütçenin adaletli bir şekilde dağıtılmasıdır. Ülkemizde futbol sahaları her yıl tekrar tekrar çim ekilir, binlerce liralar harcanır(devletin bütçesinden)sonra bu sahaların kapılarına kilit vurulur ve sadece futbol kulüpleri kullanır. Okullarda ise delik deşik asfalt üzerinde veya taşlık zeminde kış kıyamet yağmur çamur içinde öğrenciler Beden Eğitimi dersi yapmaya çalışır. Adalet, yasa, kanun bunun neresinde birileri bana ve arkadaşlarıma açıklarsa sevineceğim.