Temsili demokrasilerde kimi ‘kritik’ kararların alınmasında yürütmenin ve yasamanın iradesi yeterli görülmez.
Bu yüzden ‘doğrudan demokrasi’ uygulanır.
Alınacak kararla ilgili halkoylaması ya da referandum yapılır.
Kıbrıslı Türkler de birkaç defa ‘doğrudan demokrasi’ hakkını kullandı.
Anayasanın yanı sıra 2004’teki ‘çözüm planı’ da referanduma sunuldu.
‘Son kararı’ hükümet ya da meclis değil, halk verdi.
‘Normal’ bir devlet olsak ve AB üyeliği gibi kritik bir pozisyona girsek, o durumda da referanduma gidilecekti.
Ama değiliz.
Biz ‘kendi şahsına münhasır’ bir devletin yurttaşlarıyız.
Bu yüzden ‘normal’ şartlar çoğunlukla bizde geçerli değil.
Yine de ‘daha fazla demokrasi’ için kesintisiz bir mücadele gerekir.
‘Normal’ olmasa de devletimiz, demokratik taleplerden vazgeçmek gerekmez.
İşte bugün, öyle kritik bir gündür yine…
**
Konu ‘yurttaşlık’…
‘Beyaz kimlik’…
Ve de ‘af…’
Bir ‘UBP klasiği’ yaşıyor toplum…
‘Başta kalmak için’ her yolu mubah gören, toplumu yok oluşa sürükleyen adımları atmaktan çekinmeyen bir zihniyettir UBP’ninki…
Ne bugün başladı, ne de yarın bitecek bu ideolojik tavır…
Geçmişten bugüne birkaç ‘slogan’ ve ‘söylem’ bile yetiyor UBP’nin sicilini anlatmaya…
“Çözümsüzlük çözümdür…”
“Bir çakıl taşı bile verilemez…”
“Gelen de Türktür, giden de…”
Bu önermelerin tümü ‘ideolojik’tir ve her uygun konjonktürde UBP liderliği ‘gereğini’ yapageldi!..
Bunun adı genelde ‘Turancılık’, daha özelde ‘entegrasyon’du!..
**
Yurttaşlık, af ve beyaz kimlik konusunun tozunu üfleyin, altında yine çırılçıplak bir ‘Turancılık’ ve ‘entegrasyon’ siyaseti var.
Geçmiş iktidar dönemlerinde kaç kişiyi ‘usulsüz’, ‘yasadışı’ ve ‘keyfi’ şekilde ‘yurttaş’ yaptı UBP, bilinmiyor!..
Sinan Aygün’le patlak veren ve bu ülkede yaşamamış, burayla alakası bile olmamış binlerce insanın ‘KKTC vatandaşı’ yapıldığı ortaya çıkınca oluşan hassasiyet, açılan iptal davaları ve dönemin CTP hükümetlerinin titizliği sayesinde son 5-6 sene kamu vicdanı kısmen rahattı bu konuda…
Çünkü ‘gollifa’ yurttaşlık yapılmıyor, yasal zorunluluktan kaynaklananlar dışında vatandaşlık verilmiyordu.
Bu rahatlık 2009 Nisan ayında UBP’nin ‘dönüşü’ ile yerini önce endişeye, sonra kaygıya bıraktı.
Şimdi ise tam bir ‘korku’ hakim Kıbrıslı Türklerde…
‘Yok edilme’ korkusu!..
**
Ekonomik ve siyasi boyutu da var, ancak ‘bam teli’ nüfus ve de yurttaşlıktır ‘yok olma’ psikolojisinin…
Geçen hafta içinde açıklanan ‘Yabancılar Muhaceret Tüzüğü’, açıklanmayan ama Başsavcılığa yollanan ‘Af Kararnamesi’ ve tepkiler nedeniyle ‘taktik icabı’ şimdilik sözü edilmeyen ‘Yurttaşlık Yasası’ bir ‘infial’e dönüşmek üzeredir.
Sokaktaki herkes rahatsızdır.
UBP’nin bundan önceki ‘sicili’ nedeniyle, nüfus ve yurttaşlık konusunda kendi insanına ‘her türlü kötülüğü’ yapabileceğinden kimsenin kuşkusu yoktur.
‘Beyaz kimlik’le ve ‘af’ marifetiyle kaç bin insanın ‘legalize’ edileceği, bunlara ne kadar kişinin katılacağı tam bir muammadır.
Bakan Nazım Çavuşoğlu’nun çelişkili ve müphemiyet içeren açıklamaları güvensizliği besleyen bir başka önemli ayrıntıdır.
Dolayısıyla toplum gerçekten de infial içindedir.
**
Hükümet bu ‘infial’ karşısında bu işe bu şekilde devam edemez.
Önerim şudur:

·        Beyaz kimlik, af ve yurttaşlıkla ilgili tüzük,kararname ve yasa çalışmaları derhal askıya alınmalıdır.

·        Bakanlık ve Bakanlar Kurulu kararıyla yurttaşlık verme işlemleri dondurulmalıdır.

·        Meclisteki partilerin konsensüsü olmadan bu konularda tek bir adım bile atılmayacağı kamuoyuna duyurulmalıdır.

·        Ciddi bir bilgilendirmeye gidilmeli, hem yurttaşlık ve af bekleyenlere, ama hem de bu ülkenin yurttaşlarına doğru ve detaylı bilgiler verilmelidir.

·        Ve günün sonunda her üç konuyu içeren bir ‘referandum’a gidilmelidir.

Bu ülkenin mevcut yurttaşlarının “beş yıl sonra kaç KKTC yurttaşı olacağı”nı bilme ve buna oy verme hakkı vardır.
Kamuoyu baskısı olmazsa eğer, UBP’nin neler yapacağı, geçmişte yaptıklarından bellidir!..