Türkiye, 21.yüzyıl’da Kürt sorununu çözemiyor. İnsanlar ölüyor, savaşta kullanılan silahlara su gibi para akıtılıyor. Askere giden gençler ölüme gidecek gibi gidiyor, Kürtler 2 aydır açlık grevi yapıyor ama çözüm bulunamıyor.

Bunca kayıp uzlaşma yaratmıyor. Bunun nedeni ve etkeni “milliyetçilik” değil de nedir?

Bunca yıldır gelen giden hükümetler bu sorunu çözmeye söz vermiş ama başaramamıştır. Türkiye’de sadece hükümetler değil, toplumun büyük bir kesimi de Türk olmanın dışında bir başka kimliğe hak vermeye yanaşmamaktadır.

Kendilerini “sol” diye tanımlayan ana muhalefet  partisi ve onu destekleyenler de aynı milliyetçilik sarmalındadır.

Milli günlerde, bayrak sallayıp Atatürk’e tapmak ve mevcut hükümete ve destekçilerine “başka bir millet” gibi davranmak ve nefret etmekten başka görevleri yokmuş gibi  hareket ediyorlar.

Açlık grevleri ve iç savaşta ölenler için de duyarlılık göstermiyorlar.

Kendilerine “sol” yaftası takan bu kesim, insan sevgisi ve sosyal adaletten bu kadar mı yoksundurlar? Savaşı ve ölümleri durdurmak için, hükümete neden baskı ve yardım yapmıyorlar?

Herkes biliyor ki, bu sorun bir gün çözülecektir. Neden şimdi değil?

                                                              *******

Bizim Çöplük

Kuzey Kıbrıs’ta oluşturulan “alt yönetim”, sonunda koca bir çöplük yarattı. Bu çöplük, sadece Lefkoşa’da aylardır süren grev nedeniyle ve hükümetin duyarsız ve gaddar tutumuyla yığılan çöplerden ibaret değildir.

Ülkenin içinde bulunduğu “çöplük hali” Lefkoşa’da temsili olarak sergilenmektedir.

Birkaç belediyenin, şehirlerini temiz tutar görüntüsüne bakmayın, hemen dışına çıktığınızda bütün kuzey yolları, deniz kıyıları, boş arazileri çöplük içindedir.

Adanın kuzey parçasında her şey çöplüktür. Değerler açısından, yönetim açısından, suçluluk açısından, etik açıdan…Her şey kokmuştur..Ve daha da kokacaktır.

Zaten böyle bir yönetim mahvolmaya mahkumdur.

O TC hükümetinin hatırlı iş adamlarına kurdurduğu lüks oteller de çöplüğün bir parçasıdır. Uçak dolusu müşteriler getirip, kumarhane ve şarkıcılarla paralar toplanmakta ve aklanmaktadır. Bunca gelire rağmen, bizim gazeteler, milyonlarca liralık elektrik faturalarını ödemediklerini yazmaktadır.

Burası, her türlü yamuk yolla para kazanıp, bu topluma katkı yapmayan, tanımadığımız insanlarla doludur.

Şehirlerden çıkar çıkmaz, ana yollar üzerinde kurulmuş “gece kulüpleri” dünyanın her yerinden gelen kadınlar pazarlanmaktadır.

Bu rezaleti dillendiren toplumun ve yabancı örgütlerin duyarlı kesimleri, idarecilere bu kara lekeyi temizletememiştir.

Buralarda, belediye çalışanlarına maaş ve sosyal haklar verilmezken, başka yerlerde su gibi paralar harcanmaktadır.

Buralarda, hükümet partisi kurultay yapmakta ama başkanını seçememektedir. Kurultay tekrarlanacağına, mahkemelere gidilmekte, zaman kaybedilmektedir.

Mahkeme kararıyla parti başkanlık yetkileri elinden alınan başbakan, sımsıkı mevkiine yapışmakta, yeniden seçime gitmeye yanaşmamaktadır.

Mahkemenin aldığı ara emrini yeterli görmeyip, esas davanın bekleneceğini söylemek pişkinlik değil de nedir?

Parti başkanlığı yetkileri elinden alınan başbakana, acaba TC hükümeti ve bakanları mı akıl vermektedir?

Egemenler, eski zamanlarda “böl yönet” politikaları güderdi. Şimdilerde ise “boz, yık, çöplük haline getir” politikalarına yöneldiler.

Görünen o ki; bu çöplük daha da büyütülmek istenmektedir. Çöplüğün başkanı ve başbakanını idare etmek, toplumu yıldırtarak, nasıl olursa olsun bir çözüme razı etmek, ancak bu yolla sağlanabilir.

Bunlarda, ne toplum sevgisi ne onur ne de saygı kalmıştır. Hasbelkader geldikleri önemli ve değerli mevkileri, adayı çöplüğe çevirmekte kullanmaktadırlar.

Bu toplumun hemen toparlanıp çöplüğü temizlemesi, zamanla çiçek bahçesine çevirmesi en acil görevi olsa gerek…..