Haftanın son günü olan bugünden geriye dönüp baktığımızda; dünyasal konuların başında ; 21 Aralık Dünyanın sonu iddiası-görüş-inançları yer alırken, “gerçek” yaşama baktığımızda ise EL-SEN’nin; borçlarından dolayı hükümetin tepesinden başlayarak borcu olanların elektriğini kesme işlemine girişildiği görülmektedir.

EL-SEN’nin malum şok grevi neticesinde günlerce elektriksiz kalındığı ve özellikle takır takır elektrik faturalarını ödeyen yurttaşların da bu “gazaba” uğradığını-uğradığımızı hepimiz yaşadık, gördük, bu konuda bir de yazı yazmıştım.

Elbette “haklı” direnişlerinin tek bir hedefi vardı, o da “hükümet edenlerdi”. Ama bu “gazap”a halkın da uğraması karşısında “yöntem” açısından toplumdan eleştiriler de gelmişti. Aslında çok hassas bir “direniş” alanıdır; elektrik... çünkü toplumun her ferdinin “yaşamsal” bir ihtiyacıdır. Fakat bazan yeni stratejiler geliştrimek zorunda kalınır, tıpkı geçtiğimiz günlerde olduğu gibi.

Neydi insanların eleştirisi, feveranı? Faturalarımızı ödememize rağmen bizim mahrum edilmememiz gerektiğiydi. Bana göre toplum, kendi açısından haklıdır, bundan dolayıdır ki “hedef” olarak, aslında EL-SEN’in grev amacı olan; hükümetin uygulamalarına, bakış açılarına, emellerine yönelik olmasıyla aynı paralellik taşımakta ve eylem biçiminin direkt olarak hükümet kurumlarına, özel yatırımcılara yönelitilmesi gerektiğini söylemekteydiler.  

Evet, eylem biçimi “hükümet dairelerine” yönelmeli ve borcu olan her kurumun elektriği kesilmeliydi.

EL-SEN yetkilileri bu sese kulak verdi. Kulak vermekle de kalmadı, böylesi bir eylemin adresinin öncelikle, bu kurumumuzu batırmak ve satmak için senaryolar kuranların olduğunu bir kez daha anlarken, toplumun desteğinin de bu konuda daha güçlü olabileceğini görmüşlerdir.

Bence sendika çok doğru bir karar alarak bu yöndeki; aslında “görevleri” olan borçluların elektriğini kesme eylemini başlatmıştır. Ve eminim ki toplumun geniş bir alanından olumlu destek toplamış, toplamaya da devam etmektedir.

“zarar eden” diye gösterilen birçok şey aslında belli bir senaryonun getirisidir.

“öz malımız” olan kurum-kuruluşları ortadan kaldırmak, Kıbrıs Türk Benliğini-geçmişini ortadan kaldırma düşüncelerinin bir örneğidir.

Elbette gerçekten zarar eden bir kurumumuz varsa gözden geçirilmeli öncelikle “kurtarabilmek” için neler yapılacağı konusunda araştırmalar-öneriler ortaya konulmalı ve “gerçekten” olanaksız ise bunu toplumla da paylaşarak, hiçbir soru ardında bırakmayarak kapatabilir, özelleştirebilirsin.

Ama işin merkezinde “güven duygusu” var.

Çalışanlar, toplum bireyleri hükümetin icraatlarına “acaba!” ile bakıyorsa, inandırıcılığı da olmaz. Böylece zaman zaman belki de “doğru” açıklamalar bile, “inandırıcılık kaybından” dolayı külliyen “hayır!” taşına tosluyor.

Elektrik Kurumumuz’un öz varlığımız şekliyle devam edebilmesi için yurttaş üstüne düşen görevi yapmaktadır.

Faturalarını öder, ödenmeyenlerin elektriği kesilir.

Geriye 2 ayak daha kalıyor bence: Kurum çalışanları (istihdam fazlası varsa) ve Hükümet edenlerin sorumlulukları.

Gelirlerin giderleri karşılamadığı söylencesi ilk satıra oturandır.

Bu “giderler”, öncelikle “standart” giderler mi, yani gelirini tam manasıyla bu kurum toplayabilse, giderleri bir sıkıntı yaratmaz mı? Şayet öyleyse demek ki “borçlu” olan vatandaşların dışındaki devlet kurumları, özel işletmeler paşa paşa borçlarını bir şekilde ödemelidirler.

Ödemeyenlerin de elektriği paşa paşa kesilmeli.

Bu vatandaş; yıllardır devlet kurumlarının, özel yatırımcıların ödenmeyen elektrik borçlarının kamburunu sırtında taşıdı, bundan sonra da taşımak mecburiyetinde değildir.

Bu biçim adil de değildir.

Bundan dolayıdır ki; EL-SEN’in borçlu kurum ve kuruluşlara başlattığı bu uygulamayı devam ettirmesini dilerim.

Parasını vermeyenin tez elektriği kesile!

Bu da böyle biline!