2008 yılında Amerika Birleşik Devletleri’nde başlayan ekonomik krizin etkileri dalga dalga dünyanın her yanında yayıldı. Özellikle Avrupa Birliği’nde tek para biriminin kullanılması ve kriz karşısında müdahale yöntemlerine dair iradesi elinden alınan Portekiz, İngiltere, İrlanda, İspanya, Yunanistan ve Kıbrıs’ı kapsayan çevre ekonomileri ciddi bir yeniden yapılanma ile karşı karşıya kaldı.

Özellikle Almanya’nın kamu maliyesini disiplin altına alarak büyümeyi getirmeyi amaçlayan katı tutumu üzerine inşa edilen yeni ekonomik düzen, ekonomik aktiviteyi de emeği bir maliyet unsuru olarak gören,  kârlılık ve sermaye ilişkilerini yücelten bir ekonomik rasyonele göre tanımladı. Benzeri bir krizi 10 yıl kadar önce atlatan Türkiye ekonomisi bu krizden Avrupa’daki devletler kadar çok etkilenmese de, Türkiye ekonomisi 2001 krizi sonrasında hâlihazırda insan öznesinden uzaklaşmış, kârlılık üzerine kurulu bir yapı haline gelmiş durumdaydı.

Kıbrıs Cumhuriyeti’nin ekonomik krizden dolayı Troyka ile imzaladığı memorandum bir tarafta, Kuzey Kıbrıs’ın Türkiye Cumhuriyeti ile imzaladığı ekonomik paket diğer tarafta neoliberal uygulamaların Kıbrıs’taki insanlara dayatıldığı su götürmez bir gerçek olarak ortada. Bu noktada Gaile ekibi olarak mevcut dayatmalara karşı eksikliği hissedilen alternatif ekonomik strateji üzerine özel bir sayı hazırlamaya karar verdik.

Bu sayı dâhilinde Umut Bozkurt 4 Aralıkta imzalanan ekonomik protokolü eleştirel bir değerlendirmeye tabi tutup alternatif bir ekonomik stratejinin geliştirilmesinin gerekliliğine vurgu yaparken, Panayiotis Pantelides Güney’deki ekonomik mucizenin nereye kaybolduğunu sorguladığı yazısında alternatif bir ekonomik stratejiye dair önerilerini sıralıyor. Ulaş Gökçe ise “Ekonomi dediğin nane, rakam değil insandır” başlıklı makalesi ile basmakalıp değerlerin merkezinde geliştirilmiş ekonomik aklın eleştirisini yapıyor. Hasan Sarpten ekoloji dostu ekonomik aktivite üzerine bir başlangıç yaparken, Tuğrul İlter makro ölçekli ekonomik aklın ötesine geçebilecek olan, gündelik ihtiyaçları merkeze alan, demokratik, çevreci ve adil bir ekonominin gerekliliğinin altını çiziyor. Ahmet Zaifer Kıbrıs’ı da yakından ilgilendiren özelleştirme tartışmalarına dair radikal bir eleştiri ve yapıcı bir yaklaşımla alternatif yaratmayı hedefliyor. Mertkan Hamit’in kaleme aldığı “Ekonomide Alternatifi Düşünmek” başlıklı makalesi ise Ekvador deneyiminden çıkarılan sonuçların Kıbrıs’a yansımalarını merkeze alarak alternatif ekonomik stratejiler üretmeyi deniyor.

Gaile ekibi olarak toplumun farklı kesimlerinden tepki toplayan bir ekonomik programa direnmenin, sosyal adalet ilkesi ve çevre duyarlılığını gözeten alternatif bir ekonomik stratejinin geliştirilmesinin elzem olduğunu düşünüyoruz. Bize göre bu süreçte çeşitli kesimlerin bir araya gelmesi, sistematik dayatmalara karşı ortak bir akıl üretmesi son derece önemli ve gerekli. Bu noktada, Gaile ekibi olarak muhalif  partilere, sendikalara, akademisyenlere ve toplumun gidişatından memnun olmayan kitlesel örgütlere açık çağrı yapıyoruz: gelin güçlerimizi birleştirelim. Bizim olurumuz olmadan dayatılan bu programa alternatif bir program oluşturulması için bir çalıştay organize edelim. Ekonomiyi nasıl farklı bir şekilde örgütleyebiliriz, hangi sektörleri öne çıkarabiliriz, nasıl bir üretim, ticaret, finans rejimi uygulayabiliriz, nasıl bir vergilendirme sistemi getirebiliriz, tüm bu soruları ve başkalarını detaylıca tartışalım. Böyle bir alternatif ekonomik stratejinin nasıl finanse edilebileceği üzerine kafa yoralım.

Var olan gidişatı yeniden sorgulatacağını umduğumuz bu özel sayıyla sizi başbaşa bırakırken, Gaile Ekibi olarak sizleri selamlarız.

Alternatif Ekonomik Strateji Dosyası Editörleri
Umut Bozkurt & Mertkan Hamit