LeMan mizah, yazar Metin Kaçan’a,  kendi sözleriyle veda etti kapağında:

“Zaman 4’e ayrılır; şimdiki zaman, gelecek zaman, geçmiş zaman ve benim istediğim zaman...”

***

Coğrafyamın kuzey yarısında, piç bir ‘şimdiki zaman’ yaşıyoruz ne acı...

Can sıkıcı... Umut kesici...

Mide bulandırıcı...

***

‘İki delege gösteren bir istihdam’ kampanyası başladı diye, uyarmışlardı önceki akşam...

“Yok da bu kadar” demiştim...

Oysa olay şöyle...

İki delegeyi yanınıza alacak, kapıyı çalacaksınız...

“Oyumuz sizin... İşte iki delege”

Ve karşılığında, bir “istihdam” hakkı kazanacaksınız...

“Şaka gibi” değil mi?

Ülke öyle!..

***

Yayla’dan arkadaşım arıyor ve yemin ediyor, “kapı kapı geziyorlar” diye...

“Gözlerimle gördüm” diyor, “sinirden demir bulsam çiğnerdim...”

***

Çok sevdiğim bir dostum Kültür Dairesi’ne uğramış dün...

“Hayırlısı olsun” demişler...

Şaşırmış, “ne oldu” diye...

Meğerse, “yeni istihdamlardan biri” sanmışlar...

Dört yeni isim gelmiş, başlamış çünkü...

***

En ilginci de istihdam ettikleri ancak “burada yer yok” diye, bir bakanlıktan ötekine gönderdikleri insanlar...

***

Şehit Aileleri de diyor ki, “İstihdam listeleri havada uçuşuyor. Bir liste de biz verdik, yüzüne bakılmayan şehit aileleri için...”

İyi de, acaba kaçı “delege...”

***

Diyor mu ki ‘rakip’ aday, “Bu istihdamların işine son verilecek, yasal değil, etik değil, adil değil” diye...

Ne gezer...

Diyemez çünkü, kavga “ilkesel” değil...

Dertleri ‘o gitsin ben geleyim’ sadece...

***

‘Benim istediğim zaman’ bu değil...

“Tek bir istihdam dahi kritersiz, yarışmasız, iki dudak arasında olmayacak” diyen, bir sistem istiyorum...

“O’na değil, bize yarasın” anlayışı da değil yani...

Ve merak ediyorum, daha ne kadar sürecek bu piç düzen.