“Bir yargı kararı düştü önümüze ve hepimizi içten içe sarstı” demiştim.

Bir çocuk, bir baba, 30 yıl hapis.

Bir çocuğun gülüşüne düşüyorsa gölge, ne varsa hayatta anlamını yitiriyor o an.

Bu yazımdan sonra çok mesaj aldım…
Özellikle de çok güvendiğim iki uzmanın sözleri dikkat çekiciydi.

***

Çocukların güvenliği, huzuru ve hakları, toplumun vicdan terazisidir.

Bir çocuğun yaşadığı şiddet ya da istismar, yalnızca o aileyi değil, hepimizi sınar.

Çünkü çocuk, hepimizin ortak geleceğidir.

Ama ne yazık ki kimi zaman mahkeme kayıtları, ifadeler, hatta mağdurların kimlikleri bile hoyratça ifşa ediliyor. Oysa gizli kalması gereken her detayın açığa çıkması, yarayı daha da derinleştiriyor. Bu durum yalnızca mağduru değil, adalet sistemine olan güvenimizi de zedeliyor.

***

Böylesine ağır dosyaların ardından topluma da önemli bir sorumluluk düşer.

Bugün sosyal medya, gençlerin kolayca ulaşabildiği bir alan. Orada yapılan her yorum, her paylaşım, yalnızca davaya taraf olanları değil, benzer deneyimler yaşamış diğer gençleri de etkiler. İncitici, küçümseyici ya da kişisel bilgileri ifşa eden paylaşımlar, onların adalete ve hayata olan güvenini sarsabilir ve sessiz kalmalarına yol açabilir.

***

Bir başka hassas nokta da şu: Engelli ya da engelsiz, her çocuk eşit değere sahiptir. Çocuğun farklı bir özelliği, onun sözünü gölgelemez. Tam tersine, yaşadığı mağduriyet karşısında daha duyarlı olmamızı gerektirir.

***

Çocuklar söz konusu olduğunda basının sorumluluğu daha da artar. Yanlış bir cümle, dikkatsiz bir haber, bir çocuğun ömrüne ağır bir yük bırakabilir. Kimliklerin ifşa edilmesi, yalnızca travmayı derinleştirir, çocukların geleceğini karartır.

Unutmayalım: Çocuklar suçlu değil, mağdurdur. Bizim görevimiz onların yanında olmak, anlamak, korumaktır. 

***

Toplum olarak, çocukların sesine kulak veren, onların gülüşünü korumayı en büyük görev bilen bir bilinç geliştirmek zorundayız. Çünkü adalet yalnızca mahkeme salonlarında değil; bizim vicdanımızda, dilimizde ve davranışlarımızda da inşa edilir.

Bir çocuğun gülüşü kararmasın diye…
Bir toplumun vicdanı susmasın diye…