Nisan ayında Yunanlı Muhacirlerin bazı bölgelere yerleştirilmesiyle ilgili haberden on gün sonra, Halkın Sesi gazetesinin sahibi ve baş yazarı Dr. Fazıl (Fadıl) Küçük’e gazetede yayınlanması için bir yazı gönderiliyordu. Gönderildiği yer ise Peristerona. Mehmet H. Ali Faik isimli vatandaşın gönderdiği yazı ise “Türkün Kadirşinaslığı” başlığını taşıyordu. 21 Nisan 1942 tarihli Halkın Sesi gazetesi bu yazıya ikinci sayfasında yer veriyordu. Konu ise, Peristerona’ya yerleştirilen bir kısım Yunanlı Muhacirlerle ilgiliydi.

“Halkın Sesi, 21 Nisan 1942, syf:2

Memleket Haberleri

Halkın Sesi Direktörlüğüne

Sayın Bay M. Fadıl Küçük

“Türkün Kadirşinaslığı”

Aylardan beri adamıza kafile halinde Rum Muhacirlerin gelmekte olduğunu okuyup, işitmekteydim. Son günler içinde köyümüze de oturmak için “Elli” kadar Çocuk, Kadın, İhtiyar gelmiştir. Bunlardan bazıları aramıza karışarak hicretleri ve buralara nasıl ve niçin sürünerek geldikleri hakkında ibret alınacak sözler söylemekte ve hele; İtalyan ve Almanların yaptıkları mezalimi anlatıp ağlamaktadırlar.

İşte “Mihverin” buralara kadar gelmeğe mecbur bıraktıkları Vatansız, aç, çıplak yadikârları.

Muhacirlerin en fazla üzerinde durup öğdükleri; hiç dillerinden düşürmedikleri “Türk Milleti; Türk Hükûmeti”. Çünkü ilk sıcak kucağını açan O olmuştur.

Gördükleri sevgi ve yardımı hayatlarının sonuna kadar yüksek hatıra olarak saklıyacaklarını sevinçle heyecanle ilâve etmektedirler.

Herhalde Adanın diğer köylerine de böyle Muhacirler yerleştirilmiştir. Kardeşlerinin söylediklerini can kulağıyle dinlemelerini bilhassa Rum vatandaşlara tavsiye eder ve bizlere karşı daha samimi olmalarını bekleriz; çünkü beklemekte haklıyız.

Bir Okuyucunuz.

Hörmetlerimle

Mehmet H. Ali Faik, Peristerona” 

Diğer taraftan gündemi uzun zamandır meşgul eden bir başka konu ise Lefkoşa’daki en büyük Türk Lisesi’nin savaştan dolayı Lapta’ya taşınmasıydı. Hava akınlarından dolayı korunaklı olamayacağı yönetimce düşünülen LİSE’nin boşaltılıp Lapta’da zor koşullarda eğitime devam etmeye çalışırken, bu kez de boşaltılan Lise’ye Yunanlı Muhacirlerin geçici olarak yerleştirilmesi söylentileri yayılmaya başlamıştı. Halkın Sesi gazetesinin sahibi ve baş yazarı Dr. Fazıl (Fadıl) Küçük “Lisemiz” başlıklı uzun bir yazı kaleme almıştı. Yazıdan konuyla ilgili bölümü sizlerle paylaşıyorum

“Halkın Sesi, 22 Nisan 1942, syf:1

Lisemiz

.....

İkinci sualin cevabını artık verebiliriz. Deyeceğim ki Lise’nin nakli bize faide yerine çok büyük zararlar vermiştir. Çünki fakir bir unsuruz. Ebeveyni nezdinde ikamet eden bir amele çocuğu evinde pişirilen yemekden diğer aile efradı ile yer, sırtı başı yıkanır, hulâsa o fakir aile reisine büyük bir yük olmadan mektebine devam edebillirdi.

Mektep yerini değiştirince bu bahsettiğimiz çocuklar için tahsillerini terk ile amele olmaktan başka çare kalmıyordu. Zira birkaç şilin yevmiye ile aile geçindirmeğe mecbur olan bir baba tekrar Lâpta’da okuyacak oğluna şübhesizdi ki hiç bir şey gönderemezdi.

Acınacak vaziyetimiz bu merkezde iken, şimdi da anlıyoruz ki mekteb Rum Muhacirlerinin emrine verilmiş bulunuyor.

Yalnız her şeyden evvel şunu söyleyelim ki Türkün çok eski ve ananevî bir meziyeti vardır: Düşkünlere yardım onları ellerinden tutup kaldırmak bizlere ecdadımızdan kalan bir mirasdır. İşte bugün bile her tarafı torpille döşenmiş korkunç denizleri bilâperva aşup Yunanistandaki yeyecekden mahrum insanlara zahire ve lûzumlu eşyayı taşıyan Cesur Türk Gemicileri bize hücum etmek isteyecek olanlara gösterilecek bir cevabdır. Bu Kahraman Mehmedcikler mazinin bütün kin ve nefret sayfelerine birer sünger geçirmiş ve yalnız insaniyet ve insanlığa hizmet için en büyük felâketi gözlerine almış kardeşlerimizdir.

Biz de hiç şübhe yoktur ki Türk kardeşlerimiz gibi bu evlerinden, ocaklarından ayrılmağa icbar edilen felaketzedeleri düşünmek ve üzerimize terettüb edecek her fedakârlığı yapmak bize düşen insani bir borcdur.

Yalnız Lefkoşa’da ve civarında evelce askerlerin işgali altında bulunup da şimdi metruk halde duran birçok boş evler varken, tek bir irfan ocağımızın alınması cidden bizim için acı bir şeydir.

Acaba niçin Lise Lapta’dan buraya getirilmiyor da, Muhacirler mektebin işgal ettiği evlere yerleştirilsin?

Eminim ki bunun böyle yapılmasına itiraz edecek bir Türk yoktur. Hem da böyle yapıldığı takdirde ocaklarından uzak talebemiz müşfik aile kucağına kavuşacak ve diğer tarafdan tahsillerini yarıda bırakmağa mecbur olan fakir çocukları mekteplerine tekrar devam etmeğe fırsat bulmuş olacaklardır.

Dr.F. Küçük”

Lise’nin Yunanlı Muhacirlerin kullanımına verileceği konusu gazetenin aynı gününde yer alan bir başka haberle de gündem olmaya devam ediyordu. İslâm Lisesi Onursal Sekreterliğine yazılan yazı ve gelen cevap söz konusu haberde birlikte yayınlanıyordu.     

“Halkın Sesi, 22 Nisan 1942, syf:2

Memleket Haberleri

Lise binasının Rum Muhacirlerine verildiği şayiası üzerine Mr. Cullene yazdığımız mektup ve aldığımız cevab:

İslâm Lisesi Onursal Sekreterliğine

Sayın Bay,

1-İslâm Lisesi binasının temizlenmekte olduğu görülmektedir. Acaba Lise tekrar Lefkoşa’ya mı getirilecek?

2-Etrafta dolaşan bir şayiaya göre binanın Rum Muhacirlerine verileceğini işitiyoruz. Bunun ne dereceye kadar hakikate yakın olduğunu lütfen bildirmenizi rica eder, hürmetlerimi sunarım.

Dr. Fadıl (Fazıl)

Halkın Sesi Gazetesi Müdürlüğüne

Efendim;

20 Nisan 1942 tarihli istilâmınıza cevaptır. İslâm Lisesi içinde bulunduğumuz ders yılı sonuna kadar Lâpta’da kalacaktır. Gelecek sene için ise henüz bir karar alınmış değildir.

2-Lise binaları Ağustos nihayetine kadar Muhacirler tarafından istimal edilmek üzere Rum Muhacirlerine Yardım Cemiyetine verilmiş bulunuyor efendim.

Maarif Müdürü

İslâm Tali Mektebleri İdare Hey’eti Hafrî Kâtibi

J.R.Cullen”

Böylece İslâm Lisesi’nin Yunanlı Muhacirlere geçici olarak yerleşmeleri için tahsis edildiğini de bu açıklamadan anlıyoruz.

Konuyla ilgili Aralık 1942 yılı sonuna kadar taradığım Halkın Sesi gazetesinde, üç habere daha rastlamıştım Yunanlı Muhacirlerle ilgili. Bu üç haberi de sizlerle paylaşarak yazımızı tamamlayalım.

“Halkın Sesi, 24 Nisan 1942, syf:2

Yeni Muhacir Geldi

Evvelki gün Kıbrıs’a kafileler halinde daha birçok Muhacir gelmiştir.

.....”

“Halkın Sesi, 03 Mayıs 1942, syf:1

Yunan Muhacir Çocukları Türkiye’de

Filâks refikimizin İstanbul’dan aldığı bir habere göre Kızıl Ayın Dumlu Pınar vapuru Yunanistan’dan Türkiye’ye 7 ile 13 yaşları arasında 1000 Yunan çocuklarından bir kafile İstanbul’a bir kafile de İzmir’e yerleştirilecektir.”

“Halkın Sesi, 26 Mayıs 1942, syf:2

Memleket Haberleri

Drahma kabul edilecek

Leymosundaki Atina Bankası Muhacirlere yardım olmak üzere drahmi kabul etmekte ve 660 drahmiyi bir liraya almaktadır.”