Ne istediğini bilmeyen insanlar/toplumlar, kendisine sunulanla (verili olan) yetinmek ya da dudak büküp, yüksünmenin ötesinde tavır geliştiremezler…
Değiştirmek, daha güzeli/iyiyi aramak onlara göre değildir…
O yönde çaba gösterenlere, alaycı gözlerle bakıp acırlar: “HAYALCİ !..”
Değişimden korkarlar… Değiştirmek isteyenden de…
Hayatta her şey “İki ucu boklu değnektir” onlar için…
“Taze olan taraftan” uzak durarak, daha az kirleneceklerini düşünürler…
Tek ucu boklu değnek arayan DELİdir; Temiz değnek arayansa AYKIRI / ÜTOPİST!.. (eskiden Komünist dedin mi yeterdi…)
Bu “Kirlenmiş Dünyadan/hayattan” kurtulmak olası değilse; KİRİ örtmek için uğraşmak gerekir… Gösterişli evler, arabalarla; giysiler…
Sınırsız tüketimle anlamlandırılmaya çalışılan SAHTE bir hayat/dünya kurmaya çalışırlar kendilerine…  (Yüksek duvarların ardına saklanmak yetmiyorsa; etrafı kirlet ki, sen daha temiz kalasın!..)
Bunu başarmanın yolu “acımasızlıktan, hırstan, bencillikten, yalandan/yalakalıktan, vurdumduymazlıktan, edilgenlikten, vb” mi geçiyor; o zaman öyle olmak gerek…
Her şey/olay kendi çıkarları doğrultusunda gelişmelidir…
Öyle olmazsa “Kahpe Kader!..”
Oysa ONLAR (sevecen,  iyi, uyumlu vatandaşlar olarak) her şeyin en iyisine layıktırlar..
Güzel bir villada oturmak onların da hakkı!
Varsın dağları biraz daha oysun taş ocakları.
Son model, hızlı bir araba sürmek onların da hakkı!
Varsın biraz daha asfalt dökülsün toprağın bağrına…
Dağ taş, dereler tepeler onların hakkı!..
Varsın diğer canlıların hakları birazcık azalsın; ne ÇIKAR(ları var onların) !...
Bir temiz değnek bulacan….