BİLMEK
Bu coğrafyadaki insanların korktuğu şey galiba bilmek!
Başkalarının acılarının şahidi olmak sanki uykularını kaçırıyor...
Başkalarının üzüntüsünü,
duygularını,
korkularını bilmeden, duyumsamadan varlıklarını sürdürmek...

Bu yüzden birçok insan,
Facebook gibi digital ortamlarda,
Lokantalar, leziz yemekler,
İçki masaları ve neşeli dostlara sığınıyorlar...
Kendilerine zevk ve safadan,
İçki masalarından neşeli dostlar kurup,
Üzüntü ve acı fikirlerinin kafalarına girmesine izin vermiyorlar...

Sanki söyledikleri ve yaptıkları her şey,
Onlara bir sistem tarafından öğretilmiş...!

Sistem, pastayı yedikten sonra artan kısımlarını halka dağıtıp onları ganimet sistemine ortak eden sistem...
Ya bozulursa !
Ya pasta kırıntıcıklarını kaybedersek !

ARINMAK
Herşey apaçık gün gibi ortada...
Bilinenleri tekrar da olsa,
Gelişmeleri anlamak için bir noktayı hatırlatma da yarar var:
Yarım asırdır bu adada yaşanan suçlar olmasaydı,
KKTC varlık kazanabilir miydi?

Başkalarına yaşattığımız acılardan kendimiz adına yarar olanağı elde ettiğimiz sürece,
O acılara kayıtsız kalmaya veya onları unutmaya dönük,
Sınırsız bir potansiyeldir KKTC!
Bu ülkede yaşayan herkesin suça uyum kabiliyetidir...!

NORMALİZE OLMAK MÜMKÜN
Eşitsizliği ve adaletsizliği besleyenler,
Demografik yapıyı darmaduman edenler,
Partizanca küçük bir zümreye iş ve aş dağıtanlar,
Ülke nüfusunun üzerinde kaçak insan barındırılmasına göz yumanlar ...
Hepsini barındırıyor ...

Normalize olmak ve dünyalı olup insanca yaşamak da mümkün...
Yeter ki, başkalarının acılarının şahidi olmak uykularımızı kaçırmasın...