MESARYA’DAN HATIRALAR…

Dr. Derviş ÖZER

Daha sonraları da bu spor ve kültürle ilgilenen kişilerin tamamen milliyetçilikle ilgilenmeleri üzerine Abohor Işık Kulübü’nün kuruluş amacı değişmiş ve tamamen milliyetçiliğe yönelmiş. Tiyatro oyunu oynayan, futbol oynayan kişiler artık oyunla değil, geceleri silah kaçırıp, silah temizlemek ve dağıtmakla meşgul olmuşlar ve geceleri köyün etrafında derme çatma mevzilerde derme çatma silahlarla nöbet tutmuşlar. Bu arada Kıbrıslırumlar Kıbrıslıtürk köylerine, Kıbrıslıtürkler de Kıbrıslırum köylerine giremez olmuş. Kıbrıslırumlar’ın Kıbrıslıtürk köylerinde boş duran toprakları kiralanıp ekilir olmuş.

Köyün gençleri her sene bir tarlayı düzeltmekten bıktıkları için köye yakın bir Kıbrıslırum tarlasını ölçmüşler biçmişler, tam futbol sahası olacak büyüklülükte olduğunu görmüşler. Sormuşlar kimindir, hangi Kıbrıslırumundur ve Garabina Ahmet’i aracı olarak Voni’ye göndermişler. Garabina Ahmet hoşbeş ettikten sonra Kıbrıslırum’dan tarlayı icar etmek istemiş. Kıbrıslırum sormuş ne yapacaklar diye. Top oynayacaklarını duyunca “Git söyle o çocuklara madem ki top koşturacaklar, ben yaşadığım sürede beş kuruş istemem. Rahat rahat top koştursunlar” demiş. Sahanın sınırları çizilmiş, tahtadan kaleler yapılmış ve Abohor Işık Kulübü bugünkü sahasına, top oynamayı seven, top oynayanı seven Vonili bir Kıbrıslırum sayesinde kavuşmuş. (Arada husumet olsa da, her ne kadar çobanlar tarlalarda ölü bulunsa da, yollar kesilip otobüsler taransa da, bu adada yine de insanlar vardı).

Bütün bu olaylar olurken yaşam devam ediyordu ve milliyetçi akım hızla büyüyordu. Köyün adı değişmişti; sadece köyün değil kulübün adı da değişmişti. Asırlarca Apukhori olan Abohor köyü, bir günde ad değiştirip Cihangir olup çıkmıştı. Daha milliyetçi bir akıma kapılan ve eskiden beraber top oynayan, Seven-side turnuvaları düzenleyen insanlar arasındaki dostluk bozulmuş; tarlalarda, işte, doğumda ve ölümde beraber olan, düğünlerde beraber oyun oynayan bu insanlar gelişen milliyetçilik akımıyla birlikte ayrılmışlar ve bir daha beraber top oynamaz, tiyatro oyunu seyretmez olmuşlar.  Abohor Işık Kulübü tabelası indirilip yerine Cihangir Işık Kulübü asılmış. Kulüp binasındaki kitaplar kilit altına alınıp, bina karargâh binası olarak hizmet vermeye başlamış. Yıllarca, büyük bir tezat içinde, hem sporu hem de askerliği aynı binada sürdürmüş. Tiyatro oyunları daha milliyetçi bir şekilde, okul ve askerler arasında milli günleri kutlama şeklinde devam etmiş.

Birinci ve ikinci savaşta karargâh, hapishane ve silah deposu olarak kullanılan bina, savaşta kazanılan kupalarla birlikte bombaları misafir etmiş, silahları barındırmış ve beraber top koşturdukları şimdi bir avuç toprak olan, civar köy futbolcularından bazılarını hapishanesinde misafir etmiştir.
O yıllardan geriye sadece fotoğraflar kalmış. Yaşayan birkaç kişiyle konuşup eskileri anlattırma ve yenilere bunu anlatmak bize kalmış. Hatamız varsa, affola.