YDÜ Kadın Basketbol Takımı’nın 3 milyon dolarlık olduğu söyleniyor. Yıl sonuna kadar bu rakam 5 milyon dolara çıkarsa şaşırmam. Allah versin önümüzdeki sene de 7 milyon dolarlık takım kurulur ve
Avrupa’da başarı sağlanır. Ne de olsa YDÜ’nün sponsoru güçlü. Ha, yarın reklamlar bitince takım kalır mı? Orası bilinmez.

YDÜ, Kuzey Kıbrıs’ta kurulan ticari bir üniversitedir. Ticari olmasa, FORTUNE dergilerine kapak olunmazdı. Ticari üniversitelerin dini imanı kasasına girecek paradır. Yüzlerce eczacı, yüzlerce avukat, binlerce beden eğitimi öğretmeni yetiştirip piasaya atmaları yegane temel ilkeleridir. Daha sonra da “Ey devlet sen ne yaparsan yap. Biz paramızı alırız. İstediğimiz bölümden istediğimiz öğrenciyi mezun ederiz” diyebiliyorlar. Ne gariptir ki, devlet de sesini çıkarmıyor. Sonrası malumunuz. Eczacılar, ve diğer işsizler eylem yapıyor.

Arkadaşın çocuğuna sordum? Be, sen liseden Eğitim Bakanlığı’nın üç yıldır uyguladığı süper kıyaklıkla mezun oldun. Üçten yukarı notun yoktu. Üniversiteye nasıl girdin? Nasıl ilk seneyi geçtin? Cevap çok net ve temizdi. Zeki abi, hem istediğim bölüme girdim, hem de ZİHNİM AÇILDI.

Adamlar sırf reklamlarını yapabilme adına bunca işsiz ve gelecekte işsiz kalacak çocukların ensesinden bir kadın basketbol takımı kurmuş, hava atıyorlar. Neymiş efendim KKTC’yi temsil ediyorlarmış. Yarın inşallah Avrupa Kupaları’na da katılırlar ve dünya haritasında yer almayan bir ülkeyi nasıl temsil ettiklerini görürüz. Tescil Mersin. Maçların yapılacağı yer Ankara. Menşe: KKTC.

Adamlar önceden yatırımını da yapıp üç büyük gazeteyi ele geçirmiş. Hergün habire haber. YDÜ gazetesi olmuşuz. Sanki birileri bizleri insanların beynine YDÜ kadın basketbolunu kazdırmak için tutmuş. Halbuki, memlekette sporu bitiren üniversiteler olmadı mı?

Açık söylemek gerekirse, bu ülkede spora verilen değeri şu an daha net görebiliyorum. Ogün Genç Kaçmaz arkadaşın dün futbolun marka değeri ile ilgili güzel bir yorumu vardı. Kısmen katılıyorum çünkü yarın GAÜ ÇETİNKAYA “ben Mersin tescilli Türkiye liglerine katılacağım” dediği anda ne arka değerimiz kalır, ne de marka değerimiz. Tıbkı, YDÜ kadın baskette olduğu gibi.

Bir ülkede sporun marka değerini geliştirebilmek için, önce spor politikasının marka değeri olmalı. Sporun marka değeri olabilmesi için de devletin marka değeri olmalı. Topluma güven vermeli. Toplumu kucaklamalı. Kafasına her esen Türkiye’de takım kuracaksa, amatör liglere sorgusuz sühalsiz transfer olacaksa marka değerinden, sponsorluktan, gelir getirici aktivitelerden bahsetmek sadece hayal olur.  Şu andaki “spor politikamız = dingonun hanı”. Bizler dingonun hanından kurtulmadan  sarayda yaşamak istiyoruz.

YDÜ kendi çıkarı için Kıbrıs’ı terk etti. Yarın GAÜ. Bir sonraki gün DAÜ... Olmaz demeyin... KKTC’de her şey mümkün. Fermada bekleyen bir çok (sözde!) vatanseverimiz var. Bu yol tehlikeli ve Kıbrıs Türk sporunu, kültürünü yok eden yoldur. Uluslararası alanda var olma değil yok olma yoludur. Unutmayın! Ticarette dil, din, iman yok. Yalnızca “ben” ve “para” var.

Bir ülkenin  gazetelerinde futboldan çok habire tek yanlı basketbol haberi çıkarsa, futbol yorumcuları bir anda basketbol yorumcusu olursa ve en önemlisi göz göre göre şike yapılıp televizyonlar program yapamıyorsa, hiç kimse kusura bakmasın ama o ülkenin bırakın futbol marka değerini futbolundan bahsetmek bile abestir.
Haydi! Konsantremizi Mersin-Ankara-KKTC hattına çevirelim.

Manşetlerimizi YDÜ ile süsleyelim. Kadınlar Türkiye Kupası bizler için hayati önem taşıyor. Basketbolumuzun marka değerini yükseltelim ki, belki o zaman futbolun marka değeri de yükselir(!)