Cansu N. Nazlı
cansunazli@yahoo.com

“Christopher Nolan’ın The Dark Knight/ Kara Şövalye’sinin sonunda – ki bu filmde de süper kahramanımız “insan yüzü” ile karşımıza çıkarılır ve kafası karışık, zaafları olan birisi olarak sunulur- çetelerin saltanatına karşı şehirde huzuru sağlamak adına kurulan örgütün saplantılı üyesi olan, ama yozlaşıp birtakım cinayetler işleyen Harvey Dent ölür. Batman ve polis arkadaşı Gordon, Dent’in işlediği suçlar bilinirse kentteki huzur ve güven ortamının bozulacağını düşünür. Dent’in itibarını korumak isteyen Batman, Gordon’ı işlenen cinayetleri kendi üstüne yıkmaya ikna eder. Gordon Yarasa- Sinyali’ni yok eder ve polis Batman’in peşine düşer. Halkın huzur ve güvenini korumak için yalanı sürdürmeye duyulan ihtiyaç, filmin nihai mesajıdır: Bizi ancak bir yalan kurtarabilir. İşin paradoksal tarafı, filmdeki tek hakikatli figürün kötülerin kötüsü Joker olmasıdır. Joker’in Gotham City’de gerçekleştirdiği terör saldırılarının amacı ortaya çıkar: Batman maskesini çıkarıp gerçek kimliğini gözler önüne sermedikçe saldırılar devam edecektir. Dent, ifşa olmasını engellemek ve dolayısıyla Batman’i korumak için basına kendisinin Batman olduğunu söyler- bir yalan daha. Gordon da Joker’i tuzağa düşürmek için ölmüş gibi yapar- işte bir yalan daha.
O halde maskenin arkasındaki hakikati ifşa etmek isteyen, bu ifşanın toplumsal düzeni çökerteceğine inanan Joker neyi temsil eder? Joker maskesiz bir adam değildir; tam tersine, maskesiyle bütünüyle özdeşleşmiş, maskenin kendisi olmuş bir adamdır- bu maskenin ardında hiçbir şey, “sıradan bir insan” filan yoktur. Joker’in bir hikayesinin ve belli bir motivasyonunun olmamasının sebebi budur: Yara izleri hakkında farklı insanlara farklı öyküler anlatır ve onu harekete geçiren şeyin köklü bir travma olduğu fikriyle dalga geçer. Öyleyse Batman ile Joker arasında ne gibi bir ilişki vardır? Joker Batman’in ölüm dürtüsünün cisimleşmiş hali midir? Batman de Joker’in yıkıcılığının toplumun hizmetine koşulmuş hali midir? ” S. Zizek, Ahir Zamanlarda Yaşarken