Cansu N. Nazlı
[email protected]

 ‘Ben aşkın, acının ve devrimin kadınıyım.’

“Bir yıldır hastayım. Omurgamdan yedi operasyon geçirdim. Doktor Farill beni kurtardı. Beni hayatın neşesine kazandırdı. Halâ tekerlekli sandalyedeyim ve yakında yeniden yürüyebilecek miyim bilmiyorum. Alçıdan bir korsem var; inanılmaz bir baş belası olsa da omurgama yardımcı oluyor. Hiç acı hissetmiyorum. Sadece şu inanılmaz bir yorgunluk ve doğal olarak bazen de ümitsizlik. Hiçbir kelimenin tarif edemediği bir ümitsizlik. Halâ yaşamaya hevesliyim. Yeniden resim yapmaya başladım. Doktor Farill’e vermek için bütün sevgimle üstünde çalıştığım küçük bir resim.
Resim yapmamla ilgili rahatsızım. Her şeyin üstünde bunu komünist devrimci hareketin işine yarayacak bir şeye dönüştürmek istiyorum. Şimdiye kadar sadece kendimin samimi portrelerini yaptım ama partinin işine yarayacak çalışmalarda bulunmaktan çok uzağım. Sağlığım elverdikçe devrime birkaç olumlu şey katmak için bütün gücümle savaşmalıyım. Yaşamak için tek gerçek sebep.” F. Kahlo