Beton makineleri yollarda!
İsteyen, istediği yerde trafiği durduruyor.
Yolu kapatıyor, istediği yerde...
Ne bir kontrol var, ne de plan...
Caddeler delik deşik...
Trafik allak bullak...
Sürekli bir yapılaşma...

Hele Girne!

*  *  *

Nüfus akıyor, korkunun dört bir yanı sardığı, yaşama sevincinin giderek silikleştiği, gelecek umudunun köreldiği ana karadan...
Terör hemen dibimizde!
Kriz masamız yok, izliyoruz ‘belgesel’ kıvamında, derdimiz yok, gailemiz yok.
Emlak patladı ya, çalıp oynuyoruz içten içe.

Savaştan kaçıyor, umudunu yitirmiş pek çok elit insan...

İşçi gelmiyor bu kez; beyaz yakalısı geliyor, okumuşu, zengini, profesyoneli...

*  *  *

Peki nedir bu coğrafyanın "hazmetme" kapasitesi?
Bunun hesabı var mı?

Kıbrıs'ın kuzeyine yönelik bu olağanüstü nüfus akışına karşın nedir bu ülkeyi yönetenlerin planı!
Biliyorum "hiç" diyeceksiniz.
Haklısınız!
Hiç olmadı ki böyle bir hesap zaten...

"Ekonomimiz büyüyecek" üzerinden orantısız bir sevinç var, olsa olsa...
Elbette büyüyecek.

Peki hayatımız ne olacak?

*  *  *

Betonlaşıyor her bir yer, bu apartmanlarda yaşayacak insanlar, nereye park edecek araçlarını bilinmiyor!
Bu yeni siteleri, yaşam alanlarını, kentleri hangi altyapı sırtlayacak sahi?

Trafik felç iyice!
Yollar çökmüş...

Bu yeni beton ormanının ardından, yeşil alan bulacak mı çocuklar, kimse umursamıyor!
Ya okullar, hastane; peki kanalizasyon, yağmur suyu, hava kirliliği...
Hesaplanmıyor!

*  *  *

Kim "koruyacak" bu ülkeyi?

*  *  *

Çok daha 'kalabalıklaşıyoruz'...
Ama plansız...
Ama hesapsız...

Böyle giderse, bu şirin ada “çekilmez” olacak iyice...
Nefessiz kalacağız, böyle giderse...

Hani o sofra duası misali...

“Artacak eksilmeyecek...”
Ama...
Taşacak, dökülecek...
Böyle giderse...