Fehime ALASYA
Öğretmen eksiği, okul, sınıf yetersizliği gibi sıkıntılarla gündemden düşmeyen eğitimde, tüm bunların yanı sıra ‘yardıma muhtaç öğrenci’ sayıları da göze çarpıyor.
Ülkenin önde gelen bazı yardım derneklerine yansıyan veriler, bu kez de eğitimin ‘ihtiyaçlı’ yüzünü ortaya koyuyor.
Dört yardım derneği toplamda 797 yardıma muhtaç çocuğu okula hazırladı, yıl içindeki rutin ihtiyaçları için yardım listelerine ekledi, 165 çocuk ise hala okula hazırlanamadı…
Kimi zaman artan ‘yardım talebine’ yetişmekte zorlanan dernekler, özellikle okul üniforması ve kırtasiye ücretlerinden dert yandı, ailelerin, sıvı sabundan kurşun kaleme dek birçok yükün altına itildiğini dile getirdi.
Ailelerin üzerinde en büyük maddi yük olan üniforma ücreti konusunda tek tip uygulamasının gündeme alınması gerektiğini belirten dernekler, devletin bu yönde çalışma yapmasını talep etti.
DERNEKLERDEN ‘TEK TİP ÜNİFORMA’ TALEBİ:
Umut Derneği Genel Başkanı Özlem Dinçoğlu: “Dernekler yardım taleplerine yetişmekte zorlanıyor”
Kıbrıs Gönüllü Yardım Severler Grubu Gönüllüsü Ülfet Tuna Yeltekin: “Gezip dolaşsalar eminim bizim kayıtlarımızın dışında daha zor durumda olan insanlarımız var”
Zeytin Ağacı Eğitim ve Yardımlaşma Derneği Rabia Özcömert: “Kitaplarda da üniformalarda da tek tip yapılmalı”
Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği (SODAY) Başkanı Ahmet Yöntem: “Aileleri en fazla zorlayan kırtasiye ve üniforma ücretleridir”
Bu sayede ‘kardeşten kardeşe’ veya okuldan okula’ yardımlaşmaların sağlanabileceğine dikkat çeken yardım dernekleri, asgari ücrete geçinen ve kalabalık olan ailelerin rahat nefes alacağını savundu.
Çeşitli nedenlerle ailelerin, derneklere yardım talebinde bulunduğu ifade edilirken, bunların başında asgari ücrete tek maaş ile geçinmeye çalışan aile fertleri, ayrı anne baba çocukları veya kalabalık aile olmaları geldi.
Daha fazla TC kökenli ailelerin çocuklarına yardım edildiği belirtilirken, bir o kadar da yerli ailelerin destek aldığı da dernek verilerine yansıdı.
Belediye veya devlet bünyesinde çok uygun ücrete kreş hizmeti verilmesi gerektiğini savunan dernekler, bu sayede kadınların da çalışabileceğine de dikkat çekti.
Derneklerden ‘tek tip üniforma’ talebi…
Umut Derneği Genel Başkanı Özlem Dinçoğlu:
“Dernekler yardım taleplerine yetişmekte zorlanıyor”
“Bu yılki sayımız 180 civarındadır. 180 çocuğa yardım ettik, yardımlarımız daha da devam ediyor. İhtiyaçlar her gün çıkıyor. Tahta kalemler dahi öğrencilerin sorumluluğunda, tuvalet kağıdı, sıvı sabun da… Bu yıllardır düzelmiyor. Okul yönetimleri için değil de devletin çözüm bulması gerekiyor. Bu talepler aileleri çok zorluyor. Okul üniformaları ise tansiyonları yükselten en büyük nokta. 3 çocuk okutan asgari ücret ile çalışan bir baba için çok ağır. Normal şartlarda bizden yardım alamayan aileler bile okul hazırlığı için bize yardım talebinde bulunuyor. Yapılan yardımlar arasında en büyük gider üniforma ve kırtasiyedir. Tek tip üniformalar, okuldan okula, aileden aileye yardımlaşmaya olanak sağlar ve bu yükü azaltır. Her yıl forma değişiyor, satın alınan formalar bir sonraki yılda kullanılamıyor. Kumaş kaliteleri de çok kötü. Zaten uzun süreli kullanmak mümkün değil.
Hem KKTC hem TC kökenli çocuklara yardım ediyoruz. Yerli halk da ihtiyaçlı… Dernekler yardım taleplerine yetişmekte zorlanıyor. Bazı okul müdürleri bize ulaşıyor, talep ediyor. Okul zamanı bu talepler çok yükseliyor. Duyarlı bölge vatandaşları, öğretmenler, herkes taleplerde bulunuyor.”
Kıbrıs Gönüllü Yardım Severler Grubu Gönüllüsü Ülfet Tuna Yeltekin:
“Bizim kayıtlarımızın dışında daha zor durumda olan insanlarımız var”
“Yıllardır okul yardımı yaptığımız insanlardır. Bağışçılarımızın yardımıyla okuttuğumuz 120’ye yakın çocuk ile başladık, şu an yardım ettiğimiz 100 çocuğumuz var. Yaklaşık 20 aile bu şekildedir. Kimisi 4, kimisi 5, kimisi 6,7 çocuklu ailelerim var… Daha ihtiyaçlı durumda olan çocuklarım var. Tümüne yetişmeye çalışıyorum.
Kimisi borcundan dolayı çocuğuna bakamaz olmuştu. Özellikle dövizin patladığı dönemde aramıza katılan çok aile olmuştu.
Kimisi kefil girdiği kişinin borcunu ödediği için kendi ailesine bakamaz duruma geliyor, bu bağış duyurularının ardında çok dramatik hikayeler yatıyor.
Kimisinin fazla çocuğu var örneğin dört tane, büyüdükçe ihtiyaçları da büyüyor.
Bazı Anaokul müdürleri bize ulaşıp yardımı istedi.
Hükümete mesaj:
İnsanlar bazen ‘acaba gerçekten ihtiyaçlı mı?’ diye düşünüyor ve yardımdan kaçınıyor ama biz isterlerse onları da eve yönlendiriyoruz çünkü bu insanlar gerçekten çok ihtiyaçlıdırlar.
Gezip dolaşsalar eminim bizim kayıtlarımızın dışında daha zor durumda olan insanlarımız vardır. Üniforma ücretleri de asgari ücrete çalışan aileleri çok zorluyor. Buna da derhal çözüm üretilmeli.”
Zeytin Ağacı Eğitim ve Yardımlaşma Derneği Rabia Özcömert:
“Kitaplarda da üniformalarda da tek tip yapılmalı”
“217 çocuğumuz var şu anda yardım ettiğiniz. Bunların yanında 65 çocuk da hala yardım bekliyor. Bunlara yardımlarımız sürekli sürecek, çünkü istekler devamlı geliyor. İki yılda bin 146 çocuğa yardım ettik.
Bu ihtiyaçlar içinde en çok üniforma ve kırtasiye ihtiyacı var. Çanta, İngilizce kitabı gibi giderler çok fazla var. Üniformaları bu yıl Vakıf idaresi karşılayacakmış. En fazla TC kökenli çocuk kayıtlı. Yüzde 60’ı TC kökenli, yüzde 40’ı ise yerli çocuklarımızdır. Daha çok sağlık alanında ve kırtasiye alanında başvuruyorlar. Ev eşyasında da başvurular var. 11 tane çocuğumuz şu anda yatak bekliyor. Bunlar genelde dağılmış ailelerin çocuklarıdır. Dünyanın genelinde ev emeklerine KDV ödemek bizde var, evde çalışamıyorlar, kreşler pahalı, ödeyemiyorlar, tüm bunlar kadınların çalışmasına engel oluyor. Bu gibi şartlar iyileştirilmeli.
Kitaplarda da üniformalarda da tek tip yapılmalı. Sıvı sabunundan kurşun kalemine dek velilerden isteniyor, bunlar olur şey değil.”
Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği (SODAY) Başkanı Ahmet Yöntem:
“Aileleri en fazla zorlayan kırtasiye ve üniforma ücretleridir”
“İhtiyaçlılık çok çeşitli… Ya baba kazanıyordur ama hayırsızdır, ya kadın yalnızdır, tek başına yaşıyor veya özürlülük maaşı alıyordur ve devlet ‘çalışamazsın’ diyordur.
Özelikle kırsal kesimdeki aileler, iş bulmakta çok zorlanıyor. Maalesef sağlık hizmetlerinden yararlanamayan ve borçlanan aileler çok fazla aile var. Borcunu ödedikten sonra eline 700 TL geçip, o parayla elektrik ödeme ve geçinmeye çalışan aileler de var. Mümkün değil. Veya aile 3, 4 çocukludur, pahalı olan kreşlere verip işe gidemeyen anneler var. Hiçbir belediyenin ücretsiz kreşi yoktur. Bu yüzden kadınlar çalışamıyor. Bizde kayıtlı olan 145 civarı aile kayıtlıdır, 300 kusur çocuğumuzun ihtiyaçları karşılandı. Hala daha yardıma muhtaç 100’e yakın çocuğumuz daha var. Bu okul ihtiyaçlarına yönelik listeler de gün geçtikçe bize ulaşıyor.
İlk, orta ve lise çocuklarına yardım ediyoruz. Aileleri en fazla zorlayan kırtasiye ve üniforma ücretleridir. Bunlar büyük sıkıntı. Umarım bu konuda tek tip kıyafet uygulaması yürürlüğe alınır ki okuldan okula veya kardeşten kardeşe üniforma verilebilinsin. Bu dünyada böyledir.
Yardım ettiğimiz çocukların yüzde 70’i KKTC, yüzde 30’u ise TC kökenli çocuklardır.”