Cihangir maçı Lefke için çok önemliydi. Lige istediği gibi başlayamayan takım kendi evinde kazanmaktan vazgeçerse büyük hayal kırıklığı yaşayacaktı. Deplasmanlarda alınan kötü sonuçların evlerinin önemini daha da artırdığı bir gerçek. Kazanarak da artı motivasyon kazandı takım tüm kollarıyla birlikte. Herkes derin bir oh çekti şimdilik.
Peki bu maçı kazanmak tüm sıkıntıları ortadan kaldırdı mı? Kaldırmadı.
Yapılan olumlu hareketlerin skora yansıdığı bir gerçek ancak Lefke takımı sıkıntılarından henüz tam arınamamış.
*Takımın en büyük sorunu orta sahasının etkili çalışamaması, yardımlaşmanın az olması. Her ne kadar da bu sıkıntı ilk devrede çözülmüş gibi görünse de ikinci devre bu durumun sürekliliğini sorgular nitelikteydi. İlk devre orta alanda rakibine pas yapma imkanı tanımayan takım ikinci devre özellikle göbekten çok açık verdi. Maçın son bölümlerinde daha da artan bu sıkıntı rakibe ciddi şekilde pozisyon verdi. Bu bölümlerde oyuncuların yorgunluğu hissedildi. Bunun sebebi sorgulanmalı.
*Bir diğer sıkıntı ise kaliteli pas yapma, savunmadan başlayarak. Bunu zaman zaman yapmak yerine oyunun geneline yayıp oyun anlayışı haline getirmek önemli. Topla oynama sevdasının yaşandığı durumlarda top kayıpları yapıldı bu da tıpkı rakip savunması gibi takımın çıkışını engelledi. Zamanında oynanan toplarda takımın etkisi tartışılmaz. Böyle durumlarda etkili olan takım goller de buldu.
*Bir diğer sorun da Lefke takımının savunma ağırlıklı oynatılma ısrarı. Savunmada kalabalık olmakla rakibe pozisyon imkanı sağlamamak ters orantılı. Marifet orta sahayı kalabalık tutmak ve orta alanda mücadele gücünü artırmak. Lefke’nin sıkıntısı savunmada değil. Sıkıntı orta sahanın ne defansa ne de ileriye yardım etmemesinden oluşan boşluklarda yapılan hatalarda. Orta alanda rakiplerine oranla hep eksik kalan Lefke takımının ikinci bölgede kesinlikle adam artırması gerekir.
*Bunlara bir de son vuruşlardaki beceriksizlik eklenince takım gol bulmakta zorlanıyor. Tabi burada Kemal’in attığı goldeki vuruş kalitesinin hakkını vermek gerekir.
*Bazı oyunculardaki gerginlik de bir başka konu. Salih Say, Aykut ve Aziz’in daha rahat olmaları takıma daha olumlu yansıyacaktır.
Olumlu yansıyanlar nelerdi peki?
Takımda kademelerde nerdeyse hiç hata yapılmadı. Yakup, Salih Say, Aykut ve Cahit hep doğru yerdeydi. Kaleci Mehmet’in de olağanüstü performansı bununla birleşince duran top dışında rakibin atakları hep önlenmiş oldu. Önceki maçlara oranla takımdaki mücadele ve hırs biraz daha artmış olsa da bunu üst düzeye çıkarabilecek kapasitede bir takım olduğu için bu yeterli değil. Başa oynamak hedefse eğer kapasite kullanımı artırılmalı. Takım daha da güçlendirilmeli.
Cihangir takımı puan alabileceği bir maçta kayıp yaşadı. Bunun iki büyük nedeni vardı. Birincisi, özellikle göbekten rahat pozisyon bulmasına rağmen son paslarda yapılan tercih hataları, bir diğeri de iki kenarını rakibine kapatamaması. Savunmada adam kaçırma da unutulmamalı tabi…