"Gelecek Tercihi: Kimlik Siyaseti mi, Demokratik Cumhuriyet mi?"
Bu sorunun yanıtları üzerinden Kıbrıs’ta da çok düşünmemiz, tartışmamız, konuşmamız gerekiyor.
Hem adanın kuzeyi, hem de bütününde…
Adnan Boynukara’nın Perspektif’deki yazısı bu anlamda önemli bir pencere açıyor.
Çok önemli buluyorum ve dikkatle okumanızı öneriyorum.
Özüyle bir bakalım…
***
"Kimlik siyaseti, kolay bir siyaset biçimi olarak, kısa vadede seçmen desteğini artırabilir. Ancak bu desteğin bedeli, uzun vadede toplumun ortak zemininin aşınmasıdır. Buna ilişkin dört temel dinamikten bahsetmek mümkün.”
İlk dinamik,
TOPLUMSAL BARIŞIN ZEDELENMESİ.
Kimlik temelli siyaset, “biz” ve “onlar” ayrımını keskinleştirir. Öteki, artık sadece farklı düşünen değil, potansiyel bir tehdit olarak algılanır.
İkinci dinamik,
KARŞIT ÜRETME MEKANİZMASI.
Bir kimliğin siyasal olarak güçlenmesi, karşıt kimliği de güçlendirir. Böylece kutuplaşma kendini besleyen bir döngüye dönüşür.
Üçüncü dinamik,
SORUNLARIN GÖLGELENMESİ.
Ekonomi, eğitim, sağlık gibi temel sorunlar kimlik eksenli tartışmaların gölgesinde kalır ve bu sorunların oluşturduğu tahribatlar görünmez olur. Bu durum, kaynakların kimlik temelli önceliklere göre dağıtılmasına, liyakat yerine aidiyetin belirleyici olmasına ve uzun vadeli kalkınma hedeflerinin ertelenmesine yol açar.
Dördüncü dinamik,
SİYASİ TIKANMA.
Bu ise müzakere yerine cepheleşmenin hâkim olması ve uzlaşma kültürünün zayıflaması olarak ortaya çıkar.”
***
DEMOKRATİK CUMHURİYET Vizyonu
Demokratik cumhuriyet, kimlikleri yok sayan değil, onların özgürce var olabildiği ama siyasetin eşit haklara sahip vatandaşlık temelinde yürüdüğü bir modeldir.
Burada üç ayrı ana başlıktan bahsetmek mümkün:
• EŞİT VATANDAŞLIK veya YURTTAŞLIK.
Her bireyin hukuki ve siyasi haklarda eşit olduğu bir düzen.
• HUKUKUN ÜSTÜNLÜĞÜ.
Kimliğe göre değişmeyen adalet anlayışının egemen olması.
• ÇOĞULCULUK.
Farklı kimliklerin, inançların ve yaşam biçimlerinin anayasal güvence altında olması.
***
Umarım yeni bir Kıbrıs inşası bu temeller üzerinden yükselir.