İnsanların alınlarından bir yazı yazabiliriz. İnsanların terleriyle bir harita çizebiliriz. İnsanların ellerinden bir umut yaratabiliriz. İnsanların gözlerinden sırılsıklam ıslanabiliriz.
* * *
Ada yarım, yarim!
Memleketim.
Eşitsizliğim!
* * *
Üç farklı sınıf var...
Hepsinde alın var, hepsinde ter yok.
Hepsinde akıl var, hepsinde bilek yok.
* * *
Alnından akıttığı terin karşılığını almayan, alamayanlar var.
Çalışıyor.
Üretiyor.
Karın tokluğuna yaşıyorlar.
Çoklar!
* * *
Aldıklarının karşılığında ter akıtmayanlar var.
Konuşuyor.
Söyleniyor.
Gösteriş yarıştırıyorlar.
Çoklar!
* * *
Ha bir de...
Alınlarından akan tere denk kazananlar var...
Mumla aranıyorlar.
* * *
İşte bu üçüncü grubu artırmak için kendi dengini arıyor hayat...
Adaleti arıyor!
* * *
Alın terleriyle hayattan alacaklı insanlar var.
Bu hayata ve bu topluma alın teri borçlu insanlar var.
* * *
Alın yazısı mı dediniz?
Pek inanmam.
Alın terine inanırım ben...
O nedenle de işte...
Hayat...
Kimine kahır!
Kimine şölen!
Bak, suskunların sessizliği çığlıklardan beter uğulduyor.