“Adada tek ucuzlayan et fiyatıdır” diyor Hayvancılar Birliği sözcüsü.
Ama soframızda değil!
Üretici, küçükbaş etini daha önce kilosu 300 Türk Lirası’na kasaba veriyormuş…
Şimdi 280 olmuş!
Ama tüketici, belki de Avrupa’nın en pahalı etini yiyor Kıbrıs’ın kuzeyinde…
Kıbrıs Genç TV’de hayretle izliyorum Hayvancılar Birliği Yönetim Kurulu üyesi Mehmet Çetereisi’ni…
Gazeteci Meltem Sonay’ın sorularını yanıtlıyor ve bir kez daha bu ülkedeki denetimsizliğe, başıboşluğa, savrukluğa isyan ediyorum.
Et almaktan korkuyor bu ülkenin gerçek yoksulları ama kimin umurunda!
Restoranlarda hesaplar kabardıkça kabarıyor…
“İnsanların parası var ki güneye gidiyor” diyor Ekonomi Bakanı…
Güneyin daha ucuz olduğunu görmüyor.
Dalga geçer gibi!
***
Güneyde canlı kuzunun kilosu 5,5 euro.
Yaklaşık 270 Türk Lirası...
Kuzeyde ise canlı kuzunun fiyatı 280 TL…
Hemen hemen aynı!
Peki kasaplarda etiketler nasıl?
Güneyde kuzunun satış fiyatı 12 euro.
Yaklaşık 650 Türk Lirası…
Peki kuzeyde?
Kilosu 900 Türk Lirası’na satan da var, 1.100 TL’den etiketleyen de!
En hesaplısı hadi olsun kilosu 850 TL.
Hayvancılar Birliği sözcüsünün rakamları bunlar…
Biri çıksın “yalandır” desin.
Yani nasıl oluyor bu?
280’den 900’e nasıl geliyor?
Burada "serbest piyasa" yok.
Burada bir boşluk var.
Yönetim boşluğu!
O boşlukta ahlak değil, fiyat şişiyor.
***
"50 kilo canlı kuzu çiftlikte 15 bin TL’yi bulmaz” diyor üretici.
“Kesildiğinde yaklaşık 30 kilo yenecek et çıkar.”“Yurttaş gelsin, çiftlikten alsın.”
Sistem çözüm üretmiyorsa, yurttaş yolunu kendi bulsun yani...
***
Hayvan üreticisini de anlıyorum…
Yine üretici temsilcisinin verilerini paylaşıyorum:
“Son iki yılda…
Yem fiyatı yüzde 70 arttı.
Bala fiyatı yüzde 288 arttı.
Silaj fiyatı yüzde 265 arttı.
Elektrik yüzde 257 arttı.
Mazot yüzde 87 arttı.
Süt fiyatı ise sadece yüzde 30 arttı…”
***
Hepsi bir yana…
Hayvan üreticisi diyor ki:
Biz canlı kuzuyu, güneydeki üreticiyle aynı fiyata kasaba veriyoruz.
Biri 650 TL’ye satıyor, diğeri 850!
Bu nasıl olur?
Et değil yalnızca…
Süt de böyle, sebze de…
İthal ürünlerde de aynı pahalılık…
Gıdada…
Hizmette…
Kasapta, kafede, giyimde, her yerde…
Bu düzen kimin için işliyor?
Nereye gidecek böyle?