1. YAZARLAR

  2. Sevgül Uludağ

  3. Stroncilo Muhtarı Stavros Poyrazis toprağa verildi…
Sevgül Uludağ

Sevgül Uludağ

0090 542853 8436/00357 99 966518

Stroncilo Muhtarı Stavros Poyrazis toprağa verildi…

A+A-

Stavros Poyrazis: Hem 1963’te, hem 1974’te köylüsü Kıbrıslıtürkler’in iki kez hayatını kurtaran insan…

Stroncilo Muhtarı’ydı Stavros Poyrazis…
Kıbrıslıtürkler’in hayatını kurtaran adamın ölümü, Sindeli ve Stroncilolu (Turunçlu) bazı Kıbrıslıtürkler’in elinden olacaktı…

Hiçbir kötü olaya karışmayan, tam tersine Kıbrıslıtürkler’e yalnızca iyilik eden bu masum adamın canına kıydı bir avuç Kıbrıslıtürk ve bu toplumumuzun alnına kara bir leke olarak sürüldü…
Onun gibi başka masum insanların da canına kıyıldı…

Sindeli ve Stroncilolu bazı Kıbrıslıtürkler gibi, Piperisteronalı, Monargalı, Milyalı bazı Kıbrıslırumlar’ın yarattığı, masum Kıbrıslıtürkler’le doldurulmuş toplu mezarların yarattığı kara leke de Kıbrıslırum toplumunun altına kara bir leke olarak sürüldü…

Stavros Poyrazis’in hayatını, yaptıklarını, “kayıp” edilişini ve öldürülmesini, nereye gömüldüğünü yıllar önce yazdık bu sayfalarda…

“Birini kurtaranlar” başlıklı etkinliğimizde “kayıp” Stavros Poyrazis’i onore ettik iki toplumun barış hareketi olarak 2009 yılında… Bu etkinlikte birbirinin hayatını kurtaran Kıbrıslıtürkler’le Kıbrıslırumlar’ı onore etmiştik – Uzunyol’da – Ledra Street – “Barış Evi”nde düzenlediğimiz etkinlik inanılmaz bir geceye dönüşmüştü – insanlar konuşuyordu, insanlar paylaşıyordu ve “kayıp” Stavros Poyrazis’in oğlu almıştı babasına verdiğimiz plaketi…

4 Aralık Pazar günü Lefkoşa’nın dışındaki Latça’ya gidiyoruz, Ayio Eleftheriu Kilisesi’ne Dinos Ayiomammatis’le birlikte…

Dinos, “İşçi Demokrasisi” hareketinden bir arkadaşımız ve onunla ve arkadaşlarıyla birlikte, 2000’li yıllarda gerek “kayıplar”, gerekse “birbirini kurtaranlar”la ilgili toplumlarımızda iz bırakacak etkinliklere birlikte imza atmıştık… 22 Temmuz 2009’da Ledra Street’te “Birbirini Kurtaranları Onore” etkinliğimiz de bunlardan biriydi ve Stavros Poyrazis’i birlikte anmıştık…

Kilisede Poyrazis’in ailesi karşılıyor beni, Stavros Poyrazis’in oğlu Fragkis’in oğlu yani torunu Stavros Stavru şimdi Stroncilo’nun yeni muhtarı – dedesinin mirasını sürdürüyor ve cenaze töreninde bir konuşma yapıyor “kayıp” dedesi için… Bize de hem “kayıp” Stavros Poyrazis için yürütmüş olduğumuz çalışmalar, hem gömü yeri hakkında okurlarımızın verdiği bilgiler, hem de onu onore etmiş olduğumuz için, yazılarımız için, teşekkür ediyor…

Ardından Stavros Poyrazis’in kızı Maria’nın kızı olan torun Yeorgia Yeorgiu, dedesine bir veda konuşması yapıyor…
“Bizimle birlikte yaşayamadın ama bak ne büyük bir aile oluşturdun… 24 angonin var, 50 tane angoni çocuğun” diyor…
Ardından 12 yaşındaki torun çocuğu Panayotis Yeorgiu, Stavros Poyrazis’in kızı Maria’nın yazmış olduğu bir şiiri okuyor kilisede:
“Babam! Seni unutmadım ve unutmayacağım… Günler geçer, geceler gelir… Sözlerin hep aklımda…”
Küçücük bir tabutta ondan geride kalanlar yatıyor kilisede…
O koca yürekli, insan yürekli Stavros Poyrazis’e veda ediyoruz bugün… Ben de renkli çiçeklerden oluşan bir çelenk koyuyorum tabutunun yanına…
Tabutunun yanında ona 2009’da vermiş olduğumuz plaket duruyor…
“Teşekkürler” yazdığımız plaket…

Stroncilo’dan başkalarıyla birlikte alınarak Beygirli Mağara’ya götürülen, orada öldürülen, o mağaranın altında bir noktaya gömüldüğü ve sonra da oradan çıkarılarak Abalestra’ya taşınan bu insanlardan geride kalanlar teker teker ailelerine geri dönüyor, küçük tabutlar içinde…

Abalestra’daki bir kuyudan kalıntıları çıkarılan ve küçük bir tabutla burada bulunan Stavros Poyrazis, ebedi istirahatgahında yatacak bundan böyle, Latça’da…

Maria, oğlu Stavros aracılığıyla teşekkürlerini iletiyor bana bir gün sonra…
Bir gün Stavros Poyrazis’in kızı Maria’yı evinde ziyaret edeceğim ve bir kez daha ona babasının toplumumuz için yapmış olduğu büyük insani iyilikler için teşekkür edeceğim… Ve üç-beş Kıbrıslıtürk’ün işlemiş olduğu bu korkunç cinayetler için kendi adıma ondan özür dileyeceğim…
Poyrazis ailesiyle dostluğumuz devam edecek…
Hayatta olduğum sürece senin öykünü herkese anlatmaya devam edeceğim…
Savaş koşulları karşısında dahi insanlığından hiçbirşey yitirmediğini, kendi elindeki yetkiyi, bir başka toplumdan insanları korumak için nasıl kullanmış olduğunu, köylülerinin hayatlarını nasıl kurtardığını anlatmayı sürdüreceğim…

Gençler seni örnek alsın diye gençlerle yaptığımız toplantılarda onlara senin adını öğreteceğim…
Stavros Poyrazis… Stroncilo… Bu sözcükleri öğrenmelerini sağlayacağım…
Işıklar içinde uyu sevgili Stavros Poyrazis…

DEVAM EDECEK

Bu yazı toplam 3590 defa okunmuştur.
Önceki ve Sonraki Yazılar