“İngiliz, Kıbrıslı Rum, Türkiye derken buradaki her dönemi gördüm”
Kıbrıs’ın dününe bu gününe tanıklık eden 1917 doğumlu Hasan Uysaler, bir asırlık yaşamın sırını ‘çok çalışmaya’ bağlıyor…
Fehime ALASYA
Zümrütköylü, 1917 doğumlu, 101 yaşındaki bir asırlık çınar Hasan Uysaler…
101 yaşındaki Hasan Uysaler, bir asırlık yaşamın sıralarını paylaşırken “Bugünlere çalışarak geldim, Allah ne kadar yazdıysa onu yaşıyorum” diyor…
Güzelyurt bölgesindeki Zümrütköy’ün bilindik simalarından asırlık çınar Hasan Uysaler…
YENİDÜZEN, Kıbrıs’ın dününe, bu gününe tanıklık eden 1917 doğumlu Hasan Uysaler’ın bir asırlık yaşamına misafir oluyor.
Çiftçilik yaparak hayatını kazandığını anlatan Uysaler, bu yaşa sağlıkla gelmesinin nedenini çok çalışmasına bağlıyor.
Uysaler, “Bağlarda bahçelerde, arpa buğday ekerdik, davarımız, öküzlerimiz vardı, arpa ambarlarında da çalıştım, her işi yaptım, geçinirdik.” diyor…
Biraz sitemkar olsa da hayırduasını eksik etmiyor…
Eşi Elife Uysaler’in beş yıl önce kaybettiğini anlatan Uysaler, komşularına ve ona yardım eden akrabalarına duacı…
İki kızı, iki de oğlu olan Uysaler, çocuklarından da memnuniyet getiriyor. Onlarca torunu olduğunu anlatan Uysaler, “Şimdiki gençler çok gelmez, bulunmaz…” diyerek biraz sitemkar olsa da hayırduasını eksik etmiyor…
“İngiliz, Kıbrıslı Rum, Türkiye derken buradaki her dönemi gördüm”
Yolunun nasıl Zümrütköy’e düştüğünü sorduğumuz zaman ise bir dokun bin ah işitiyoruz… 1963 yılından 1974 yılına dek Baf’tan, Limasol’a, Limasol’dan Türkiye’ye, oradan da Zümrütköy’e göç ettiğini anlatıyor. Dokuz yıl mücahitlik yaptığını dile getiren Uysaler şöyle devam ediyor:
“İngiliz, Kıbrıslı Rum, Türkiye derken buradaki her dönemi gördüm, yaşadım, çalıştım ama şimdi huzurumuz yerinde…
İşledik, çalıştık çabaladık, dünya kadar yerden göçtük, her şeyimiz güneyde kaldı. Hem fukaralığı yaşadık, hem bolluğu. Göçmen olmadan önce çok malımız vardı, gül gibi geçinip giderdik.” diyor…
Şimdiki gençlerin çalışkan olmadığını savunan Uysaler, “Gençler avanta buldu, evi de malı da mülkü de parayı da… O yüzden işlemediler, tembelliğe alıştılar, alıştırıldılar… Biz zamanında çok işledik, çok ezildik”
“Yoldaki tomofillerden bir şey olacam diye korkarım…”
“Akşam saat 09.00 gibi yatırım, sabah da 06.00’da kalkarım. Öğlenleri de yatır birceez saat şekerleme yaparım. Televizyon izlemeyi çok severim. Havadisleri oradan alırım. Çok şükür bir sıkıntım yoktur. Sıkıldığımda bazen kahveye giderim ama o yoldaki tomofillerden bir şey olacam diye korkarım… Komşularım, hısım akrabalarım da ne yemek verirse onu yerim…
Bahçemi eşeler çapalarım, çiçeklerimi sularım günüm geçer…”
Uysaler’in evinde en güzel köşede kocaman bir fotoğraf; 5 yıl önce kaybettiği eşi Elife ile birlikte…
Uysaler, her gün çiçeklerini suluyor.
